Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
MİZAD : Ottoman Turkish

Sürur, sevinç, neşe

MİZAE : Ottoman Turkish

Abdest alacak kap

MİZAH : Ottoman Turkish

Şaka, lâtife. * Edb: Bâzı düşünceleri nükte, şaka veya takılmalarla süsleyip anlatan bir yazı çeşidi. Hoş, nükteli söz. (Zıddı ciddiyettir)

MİZAH-NÜVİS : Ottoman Turkish

f. Eğlenceli mizahlı yazılar yazan

MİZAHÎ : Ottoman Turkish

Mizahlı, eğlenceli

MİZAN : Ottoman Turkish

Terazi, ölçü, tartı. * Akıl, idrak, muhakeme. Mikyas. * Fık: Mahşerde herkesin amellerini tartmağa mahsus bir adâlet ölçüsü olup, hakiki mâhiyeti ancak âhirette bilinecektir. * Mat: Yapılan hesabın doğruluğunu anlamak için yapılan diğer bir hesap. Sağlama

MİZAN-ÜL HARARE : Ottoman Turkish

Sıcaklığı, soğukluğu ölçen âlet. Termometre. (Mikyas-ul hararet de denir.)

MİZBAH : Ottoman Turkish

Bıçak

MİZBAN : Ottoman Turkish

(C.: Mizbanân) f. Ev sahibi. Misafir kabul eden kimse

MİZBANÂN : Ottoman Turkish

(Mizban. C.) Misafirleri ağırlayanlar, ev sahipleri

MİZBED : Ottoman Turkish

(C: Mezâbid) Hayvan ahırı

MİZBER : Ottoman Turkish

(C.: Mezâbir) Kamış kalem

MİZCEL : Ottoman Turkish

"""Harbe"" denilen küçük kılıç."

MİZDEA : Ottoman Turkish

Yüz yastığı

MİZEBBE : Ottoman Turkish

Yelpaze

MİZEC : Ottoman Turkish

Küçük süngü

MİZEFFE : Ottoman Turkish

Gelin mahfesi

MİZEK : Ottoman Turkish

f. İdrar, sidik

MİZKÂR : Ottoman Turkish

Dâima erkek doğuran dişi

MİZLAC (MİZLÂK) : Ottoman Turkish

El ile açılan kilit

MİZLAKA : Ottoman Turkish

Uzun burunlu ışık fitili makası

MİZMAN : Ottoman Turkish

f. Misâfiri ağırlıyan, misâfire ikram eden ev sâhibi

MİZMAR : Ottoman Turkish

Düdük, kaval. * Mukaddes Zebur Kitabının her bir suresi. * Hançere, nefes borusu. (Bak: Mezâmir)

MİZMAR-ZEN : Ottoman Turkish

f. Düdük çalan

MİZR : Ottoman Turkish

Bir nevi meşrubat. * Ahmak kimse