Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
RİHTE-GER : Ottoman Turkish

(C.: Rihte-gerân) Dökmeci

RİHVE : Ottoman Turkish

(Ruhve) Rehâvetli, gevşek. * Tecvidde: Harf sükun ile söylenirken sesin akması hâli

RİHVE-İ MECHURE HARFLERİ : Ottoman Turkish

Dad, zı, zel, gayın, ze, vav, yâ, elif

RİHVE-İ MEHMUSE HARFLERİ : Ottoman Turkish

"""Fe, ha, se, he, şın, hı, sad, sin"" Bu harflerde sesin kemâli ile nefes birlikte akar. Rehavet ve hems sıfatı, zayıf sıfatlardır, bunun için rehavet sesin kâmilen akmasını, hems de nefesin kâmilen akmasını icabettirir."

RİK : Ottoman Turkish

Salya. Ağız suyu

RİKAB : Ottoman Turkish

(Rakabe. C.) Boyunduruk altında olanlar. Kullar, köleler. * Boyun, ense kökü

RİKASE : Ottoman Turkish

Davar bağlanan yer

RİKAZ : Ottoman Turkish

Yer altında bulunan madenler. * Câhiliyet zamanından kalmış gömülü mal

RİKBE : Ottoman Turkish

"(C.: Rikeb-Rekebât) Diz. (Diz, insanın ayaklarında olur; dört ayaklının ön ayaklarında olur.)"

RİKK : Ottoman Turkish

Kulluk, ubudiyet. * Ist: Esir olmuş, hürriyetini kaybetmiş olan ehl-i harb. * Yufka, yumuşak nesne

RİKKAT : Ottoman Turkish

Acıma, incelik, yufka yüreklilik. Yumuşaklık

RİKKAT : Ottoman Turkish

acıma, yumuşaklık, yufka yüreklilik, kalb inceliği

RİKKAT-ENGİZ : Ottoman Turkish

f. Acıklı

RİKKAT-İ CİNSİYE : Ottoman Turkish

Cinsi şefkat. İnsanın kendi cinsinden olana acıması

RİKKAT-İ KALB : Ottoman Turkish

Kalb rikkati, kalb yufkalığı

RİKKAT-YÂB : Ottoman Turkish

f. Acıyan, merhamet eden

RİKKAT-ÂMİZ : Ottoman Turkish

Acıma veren, kalbe hüzün verecek olan, acındıran

RİKKAT-ÂVER : Ottoman Turkish

f. Acıma ve merhamet uyandıran

RİKS : Ottoman Turkish

Adam topluluğu. * Pis, necis

RİKZ : Ottoman Turkish

Gizli söz

RİKÂB : Ottoman Turkish

Özengi. * Büyük bir kimsenin huzuru, önü, makamı

RİKÂBDAR : Ottoman Turkish

Padişahların atla bir yere gidişleri sırasında özengiyi tutmak suretiyle ata binip inmelerine yardım eden kişi

RİKÂBÎ : Ottoman Turkish

Binici, binen

RİM : Ottoman Turkish

(C.: Arâyim) Beyaz geyik

RİMA : Ottoman Turkish

Atmak. * Atışmak. * Bırakmak