Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
SAFBESTE : Ottoman Turkish

Saf bağlamış, saf olmuş

SAFBESTE : Ottoman Turkish

saf bağlamış, saf tutmuş

SAFBESTE-İ HAREKET : Ottoman Turkish

Harekete geçmek üzere saf bağlayıp hazır olan

SAFD : Ottoman Turkish

Yağlamak. * Sağlamlaştırmak, muhkem etmek

SAFDERUN : Ottoman Turkish

f. Safi, içi temiz, kolay aldanabilen

SAFDERUNAN : Ottoman Turkish

(Safderun. C.) f. Kalbi temiz, içi saf olanlar

SAFDERUNANE : Ottoman Turkish

f. Kalbi safi olanlara ve kolay aldananlara yakışır surette

SAFDİL : Ottoman Turkish

f. Saf, ahmak, bön, kolay aldatılan kimse

SAFDİLÂNE : Ottoman Turkish

f. Bönlükle, saflıkla. Safdillikle

SAFE : Ottoman Turkish

(C.: Savaf-Sâfât) Kanatlarını havada yayıp uçan kuş

SAFED : Ottoman Turkish

(C.: Esfâd) Esirlerin eline ve ayağına bağlanan bağ. *Atâ, bahşiş, hediye

SAFEN : Ottoman Turkish

(C.: Esfan) Haya derisi

SAFER : Ottoman Turkish

(C.: Esfâr) Boş ve hâli olmak. * Arabi aylardan ikincisi. * Karın içinde durabilen bir yılanın adı

SAFEVİLER DEVLETİ : Ottoman Turkish

(
1737) Safeviler adında bir hanedana mensub olan Şah İsmail'in kurduğu bir devlettir. İran'da kurulmuş olan bu devlet şii idi. Osmanlılarla münasebetleri iyi değildi. Çaldıran'da 1514'de Yavuz Sultan Selim tarafından büyük bir mağlubiyete uğratıldılar. Nihayet 1737'de bir ayaklanma neticesinde Afganistan padişahı Nadir Şah tarafından ortadan kaldırıldılar

SAFEVÎLER : Ottoman Turkish

iranda kurulmuş eski bir devlet

SAFF : Ottoman Turkish

Bir sıra dizilmiş şey, bir şeyi sıra ile uzun uzadıya dizmek. * Câmide cemâatın sırası

SAFF : Ottoman Turkish

sıra, dizi

SAFF SURESİ : Ottoman Turkish

Kur'an-ı Kerim'de
suredir. İsa, Havariyyun Suresi de denir. Medenîdir

SAFF-BESTE : Ottoman Turkish

f. Saf bağlamış, saf olmuş

SAFF-DER : Ottoman Turkish

(C.: Saff-derân) f. Düşman saflarını yaran yiğit

SAFF-DERÂNE : Ottoman Turkish

f. Yiğitçesine

SAFF-SAFF : Ottoman Turkish

Dizi dizi. Sıra sıra

SAFF-ZEN : Ottoman Turkish

f. Düşman saflarını vurup yaran yiğitler

SAFF-I EVVEL : Ottoman Turkish

İlk saf, birinci saf. * İlk sahabeler. * Bir hareket ve cereyanın ilk sahipleri

SAFF-ŞİKAF : Ottoman Turkish

f. Düşman saflarını yararak bozan yiğit