Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani To Azerbaijani

Azerbaijani To Azerbaijani
SINTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

sındu.
bax > sınlı. gözəl.
sındı. qırqı. qıftu. qıpıt. qəyçi. qayçı. bıçquç.
qayçı. qeyçi

SINUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırılmı

SIPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoduq.
eşşək. uzun qulaq. yaban eşşəyi.
qulun. gölük.
çaçiqay. çaçiy. qoduq. eşək yavrusu.
sıp. heyvan. iki yaşda tay.
sıpaqur: sıp axur: heyvan axırı, torbası

SIPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

supa.
yaş. caş. qoduq. eşşək balası.
yaşı keçmiş qoduq, eşşək yavrısı. (supadan kiçiyinə
qulun; deyilir). gahdan başqa heyvanların yavrılaına da deyilir.
geyik supası. ).
(çıpa. çıpar. çapar. çarpa. çapra ( < çapmaq: çarpmaq: çarpıştırmaq: qoğuşturmaq). satıcı təbləsinin ayağı. sıvaçi, boyaçı iskiləsi.
kiçik eşşək supası: qolon. kolon

SIPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

supa. qodux. eşşək balası. qaraqaçan. qaratəpən.
qaraqaçan köpəyi: qaraqaçan iti: çoban iti çeşiti

SIPALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əl sürmək. əl çəkmək. əl dəğmək. əlləmək

SIPALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

züvmək. ilişmək. düşmək

SIPIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

süpür. spürgə

SIPIRTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçmaq. yügürmək

SIPIRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

gedmək

SIPIŞQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

süvişgə. sürtgic. sürülüb, sürtülərək od saçan. kibrit(sumer). odlu çöb

SIPQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çubuq, qəlyan, siqar çəkmək

SIPQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığba. potur. diz qapağına dək geniş, altı dar, dar paçalı, baldırlı, qatlı qırmalı qıvrımlı, buruşlu şalvar

SIPQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıpğarmaq.
somurmaq. sormaq. höpürdətmək. yalayıb almaq. birdən birə xort çəkmək.
sorqamaq. sormaq. neylə sormaq. dada dada içmək

SIPQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıpğın. tələ. ağ

SIPSIRLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kayqan. saf. sadə. sam saf

SIPSIRLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

samsaf. kayqan. saf. sadə

SIPTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıpdırmaq. çəpdirmәk. çıpdırmaq. qopartmaq. açdırmaq

SIQ OLMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıx olmayan. çəkləb. çaqlab. aralı

SIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < > say. sal. sağ. saq. səq: açıq. ayrı. atıq. çıxıq. seçik, # basıq. tutuq bir durum).( sığ. suğ). ( < > qıy < > yığ < > qıs). sıx. qatı. yoğun.).
basa. özənli. diqqətlə. diqqətli.
dərin olmayan nərsə.
sığ dəniz.
bəsit. sadə.
suğ. sudan. yetərsiz. səthi. sığlıq. dərinligi az olan. dayaz.
həcm.
sağ. piti. pidə. tipi. təpir. təpi. tıx. sağlam.
sıkı. sıxılmış. boğun. bükük. bük. bərk. bətər. bәrkmiş. sətlənmiş. tüm. tünlü. getgen. qıt. qıtqın. qat. qəliz. gur. çətin. güc. çax. aşırı. dayaz. daralmış.
sıx cəngəl: bük cəngəl. (bükkidə: bərk gur).
tükləri sıxlandı: tikən tikən kimi şeş durmaq. hirslənmək. üşümək.
şəkli. qısu. çəkləş. sayaq (bir sıxlı. bir cürə. bir sürli).
həcm. tutu. tutar.
az.
adların sonuna gətirilən bənzətmə əki.
səyrəm. dayaz. gənqəs. az. qolay. xəfif.
səyrəm su.
sıxışıq. tıxma. birbirinə girmiş.
kip. donuq. bərk. münəqid. bəstə. müncəmid.
sıx. qınqır. qonqır. palçıq kimi. qəliz. kifir. kəsif. tıq. dar. ziq.
ziq. sırıq. incə. dar.
sıx. dərin olmayan. (suda) sıx keçid, yol.
{# seyrək ( y < > g ) səgrək}. bir birinə yaxın, bitişik. sıqı sıkı. sıxı. dar.
sıxı boğaz.
sıxı yaxa.
sıxı sokağ. sıxı qapı.
sıxı baş: dar qafa.
sıxı paltar.
sıxı can: darıxan.
sıxı oyu: dar fikir.
az olmayan. bol. kəsirülviqu;.
bu ölkədə fırtınalar sıxdır.
dar. ziyq.
sığ yer.
toquz. tox.
toquz qumaş.
tuq. tutaş.
dayaz. səfeh. gödək.
qum.
qara sığ: qara qum.
ağ sığ:ağ qum.
qıs. ziq. tar. sıxıntılı. azlığda bulunan. gərəklik, zərurət çəkən.
dar qaldıq.- sıx yazı: sıqnaqı.
sığ yer: sayı.
sıx sıx: qısqa qısqa.- bu qarı oğlansıq: bu ağ birçək, qodux qılıqlıdır.
sasığ barığ: qoxumuş iylənmiş.- sıx ağaclar.
sıx daraq.- bu soğanlar bərk sıx tikilmiş.
sıx sıx qar yağır.
sıx boğaz edmək: birini darda qoyub, istədiyin etditmək.
incə əliyib, sıx toxumaq: çox incələmək. dibinə gedmək. hər nəyə çöb qoymaq.
bərk sıx: ikidə bir: ikidə birdə: hər vax

SIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığ. sığa. sıyqa. sıyaq. yayqı. yergi. yermə. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

SIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığ. yufaq. yufqa. dayaz. dərin olmayan

SIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıx.
endər. endir.
sıx sıx: endir endir: endər endər.
ensiz. dar.
sıxt. > sift. dar. sığ say. yalpaq. dayaz. aralıqsız. basraq. kəsintisiz. fasiləsiz. gursak. gürzək. iç içə. arasız. yapyaxın. bol.
gürsək saqqal.
sıx sıx: basıt. sürəkli. çoğunluqla. ələləksər.
dar. şulux. qarmaş. tünük. tünlük. tünğür < tüğnür ( < tün. tünğ. tüğn).
dəli.
arasız. yapyaxın. könül könülə.
sıxışıq. qaraqurum. qalabalıq. qarabalıq. tünlük.
sıx sıx. sıxma sıx. tıq tıq. tıqma tıq. dəmbə dəm tinbə tin. tinmə tin.
qasıq. sıx. bərk. münqəbiz.
sıxma sıx. sıx sıx. tıq tıq. tıqma tıq. dəmbə dəm tinbə tin. tinmə tin.
sıx sıx: çoxluqla. çoxunca. əksərən.
sıx orman: dəli orman.
sıx sıx: çoxvax. çoxu. çoxluq. əksərən.
çoxluğ uçaqla gəlir.
dar, sıx könüllü: könlü sıxıntılı. toxalı.
sıx toxunmuş bez: təpəli. təfəli. dəpəli ( < təpmək).
əli sıx: qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qaraçanaq. çimri. verməyən. sərpəməyən. xərcləməyən. (bax > qıtmır)

SIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıx.
sıx orman: tolan.
sıx sıx: aslamısına. aslamında. aslamına. aslama. asrama. çoğunluqla. çoğu kərə. çoğu zaman

SIQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığ. sıyqa. sıyaq. yayqı. yergi. yermə. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)