Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani To Azerbaijani

Azerbaijani To Azerbaijani
TƏNALTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dənaldırmaq. ( < dən + almaq). barlanmağa,varlanmağa, dənlənməyə buraqmaq

TƏNBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

at qoşumu. qoşum taxımı.
qapının sürməsi

TƏNBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tənbək. tənək. təmbək. təmək.
(qapı) sürgü. arxalıq. kiplə.
dayancaq yer.
dayandırma ayqıtı.
gücləndirən. quvvət verici.
təqviyəti

TƏNBƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmbəl. < tənməz. tənqməz. tənq, əş gəlməyib, dəğişik durumda olmaq. taykeşik olan. işə yaramaz. tənsiz. tinsiz. istəksiz. əğimsiz. dalbıq. dalmış. ağır. gücər. arqın. salma. cansız. uyuşuq.- nə sal uşaqdı.
sallara çox əlverişlidi.
salmalığdan qurtulsan iş tapılar

TƏNBƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapının arxasın tənbə ilə bərkitmək

TƏNBƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapının sürməsin, arxasın salmaq

TƏNBƏLİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

heyvanlara çatılan yük

TƏNBƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tənq bə tənq.
tənmu tənq. tam dəng. tam əşit, bərabər, müsavi.
tənbətən bölüş: tənbətən ülüş: əşit paylaş.
tam dənglik. tam əşitlik, bərabərlik, müsavilik

TƏNBUĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dənbuğ < tinbuğ. tingic. dingic

TƏNBUR (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tombura. dombur. gənəlliklə, döğülərək danqıldayan, dombuldayan, çanqıldayan çalqı araclarıa verilən ad

TƏNBÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tənbük. böyük çadır içrə qurulan kiçik çadır

TƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

torba. xurcun

TƏNCƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşıç. aşac. qablama. qab (yemək).
sağır təncərə: ağır qaynayan, çabuq qaynamıyan qazan

TƏNCƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tənqcərə. tanqcərə. ( < tan. tanğ. tənq). qab. çölmək

TƏNCİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ısırmaq. kötüləşmək. yoxsullaşmaq

TƏNDAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəndaş.
dəngərdaş. ləngərdaş. ağıdmadaş: ağdımadaş. dənğdərdaş (taydaş. yük ağmasın diyə işlənən daş).
tinqtaş. tinqdaş. tınqtaş. tinqəş. danqaş. tanqaş. təngəş. tınış. danış. tanış. arxadaş. yoldaş. rəfuq

TƏNEŞ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tənəş. yarış. qovala qaçdı.
< tiniş. ( < tinmək. tınmaq). dalaş

TƏNEŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< təniş. titrəş

TƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dənə. baş. ədəd.
üç baş sığır.
iç dənə: körpə dənə.
qaba, iri dənəli buğda: ( böyük. yekə).
qaba çaqıl: qaba çanğıl.
böcəğ.
dənə. bükür. büzür. bürcək. burcaq. inci. həbb. həbbə.
ədəd. baş.
üç baş sığır.
qabarcıq. qabarcuq.
tuxum. bəzir.
bir dənə: biricik. əşi, tayı olmayan. yeqanə.
bir dənəsi: biri. birisi. təki.- dəniyə dolmuş: başaq tutmuş. başaqlı.
dolusu, bərk qar dənəsi: qaryan. qaryen.
ələnibdə, ələk gözlərindən keçməmiş, ələkdə qalan dənələr: qəlbir üstü. qalıntı. (# töküntü.).
qaradənə: yemişan. alıç.
ələyəndə, ələkdə qalan iri dənələr: irinti.
kaçar dənə. neçəlik. neçə dənə. neçər dənə.- qar yağmadan qabağ yağan sulu qar dənələri: qardöşəyi.
qaradənə: burcaq. mağaşar. hibubat.
malqara yemi üçün əkilən dənə: küşnə. kürüşnə. qaraburçaq.
buğda başaqlarında görünən, dənələri kömür kimi qarardan bir kəsəl: sürmə kəsəli. qaradarı. qaradağ. qaradoğ. qaradon.
kiçik dənəli olan əkincək: qaraca. qaraburcu. qaraburuc.
qarqıdal darısı, dənəsi: qardığal. qarqıçal.
başaqları qara qılçıqlı, sərt, qırmızı, ya da ağ dənəli, soyuğa dayanıqlı buğda: qaraqılçıq.
buğda dənələrin qaraldan əngəl: qarasevmiş.
iri dənəli olan hərnə: irmik. irimik. qarma. qatma.
saçma dənəli, tikanlı bitgi: qaramıq. qaramuq.
taxıl dənələrinin içi qara tozla dolduran ağrıq, kəsəl: qaralıq.
tarlada bitən qara, yuvarlaq dənəli bitgi: qaracıq. qaracula. qaragüllə.
uzun dənəli üzüm çeşiti: qaral.
üstü dənələrlə qarıqmış, tutulmuş, dolmuş dal): qarqıdal.- bölünüb, dənəsi çıxarılıb, qurutulmuş yemişlərin yeyilən yapraqları, bölükləri: qanat.- dənədən ayrılmış başağı: kavıl.
ələntidən,ələk gözündən keçməmiş, qalan iri dənə, kəpək: qalıntı.- qabaq dənə: iri dənə.
ələk gözündən keçən dənələr: qəlbir altı. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. (# qalıntı)

TƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dənə. həbbə. inci.
iri dənəli: dəvə dişi

TƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dənə. qanız. qanzı. qınzı. qınız.
həbbə.
iki qınzı qoz.
çərəz. acil.
ləpə. qoz, badam kimi yemişlərin ləpələri, içi

TƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tən. qaşbağ. baslıq. paslıq. maslıq. qaraltı. qaldırım. gövdə. gövrə. gəvrə. qabat. gavat. kovsa.yapı.yapıt. heykəl. köpdə. köprə. kütdə. çalım > çəlim. çalqat. çalçat. boyqat. boy. yəltə. sapıq. çapıq. qapıq. qapıt. yapıt. qaçıq. can kasası, qəfəsi. cigə. cigək. kalbud. kadavr. qalıb. qılıp. qaplıq. ölüt.cəndək. cəsəd. çuval. cism. cüssə. ləş. vicud. bədən

TƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tənə dənə.
baş. qafa.
dənə dənə: baş baş. buldur buldur.
öğə. tuxum. evin.
dənə tutmaq: evin bağlamaq.
təməl. önəm. əsl.
don. donaq. geyim. geyəcək.
kavuz. kəpək. qabıqcıq. taxıl ələndikdə, qəlbirdə qalan qapcıq, döğün, yuvarlaq nərsə.
dən. burcuq. kərçü. qırıç. kərüç. uruq. tuxum. evin. ivən.
dənə tutmaq: uruqlanmaq.
dənə dənə axmaq: burçaqlanmaq.
otluq.
bənək.
börtük. uruq. əkin. bürcək. qum.
san. sanaq.
( < don). gövdə.
uruq. tuxum. tikə.
boqul. bürcək. mənə. (dən: mən). tuxum. tıxız.
kiçik əmnək. tamla. damla. qətrə. zərrə. buzağu. bozğa. sürgün. cücər.
qara dənə: çiqin.
top. bürçük. bulçuq (qar dənəsi).
qımıt. tənə tənə:. dənə dənə. buldur buldur. mıncıq mıncıq. damla damla. tənə tənə:. dənə dənə. tolu tolu: dolu dolu: don don: dən dən.
tənə vurmaq:. böğürləmək.- dənə toplamaq. mənğlənmək. mənləmək. dənləmək.- yuvarlaq dənə: burçaq. burçaq.- o dənəsi bu dənəsi, atanın bir dənəsi

TƏNƏBİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağban ev. böyük ev, otaq

TƏNƏBİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başoda. koğuş. başotaq. edvin ən böyük, süslü otağı. qonaqlıq. qalaqon. qalaqona. qalata. qalataq. qalaoda. böyük otaq. qonqalıq. kavlıq. kovlıq. qaqlıq. evlərdə ən geniş, böyük otaq. aralıq. qonqalıq. salon. hal. hol. qonuqluq. qonaqlıq. qəbul salonu. sağuqluq. səlamlıq. hörəklik. örəklik. qonaqlara ayrılmış yer, otaq