Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani To Azerbaijani

TÖQQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğqəc. döğəc. dövəc. döğəcək. döğəş. döğücü. döyücü. çaqıc. çaqqıc. çaqan. çaqqan. qaqqıc. çəkic. çəkiş. çəkkiş

TÖQQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğgü. çəkicin döğən ağzı

TÖQQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğgün. döğülmüş. güpünmüş. əzilmiş. bitgin. yorqun. halsız

TÖQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

töğlə. tövlə. tavla. tövlə ( < tuqmaq: bağlamaq). ağıl. qoşağ. qoşlaq. (
(< qoşmaq. )
(< kav. kov)

TÖQLUK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökluk. başın saçsız, heyvanın boynuzsuz qalması. keçəl

TÖQLÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökülmək

TÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dögmə. kötək. gütək. dayaq. təpək. urma. vurma. dayaq. zərb. zərbə. döğbə. taxma. tamğa. zərb.- kötək vermək. kötək çalmaq: döğmək.
kötək yemək: döğülmək.
tökmə dəmir: turç.- dayaq atmaq.
dayaq vurmaq.
dayaq qınatı: çubuq cəzası.
dayaqın qaytarmaq.
dayaq dayaq döğdülər: çoxlu çubuqlarla vurdular.
tökmə sırça: kəsmə sırça: bilur.
dil döğməsi: dil düğünü: kəkəmə.
iyicə döğmə: təpələmə

TÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğmə.
döğün. dağlama sonucu araya çıxan yara, yarıq, iz.
bastıq. basma. yastıq.
bastıq qaş: döğmə qaş.
vurma. çarp < > dərb < > zərb. çarpma

TÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmə.
qalıblama. qalıba tökülərək yapılmış.
tökmə dəmir: qalıba tökülərək yapılmış dəmir.
tökmə. tökəm. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə. rixt.
tökülmüş, tökülən nərsə.
tökmə su: qaynaqdan olmayıb, sonra tökülən su.
tökmə topraq.
cürləmə. basma. təpmə. süni;. məsnovi.
tökmə güllər, solmazmış.
tökmə, basma soluq: məsnovi nəfəs.
ağdarma.
sizin hesabıza para ağdarılmamış hələ.
tərh tökmə: tərh rizi. nəqşə çəkmə. düzənəcmə. düzənətmə.
tökmə işlərinin içində qalan kiçik hava boşluğu: qarınca

TÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmə.
quyma.
dəğnək. qamçı. qamıç. bərgə

TÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmə. töküm. rixdə

TÖQMƏBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökməbaş. düğməbaş. qablamabaş. qaplambaş. mütəəssib. dügm. doqm

TÖQMƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğməc. döyməc. döyməş. döğməş. doymac. (neçə ürün qarışdırılıb, pişirilən bayağı yemək). kaçal. qaçal. qarçal. qarmac. çörək xırdası ilə pənir qarışımı

TÖQMƏÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökməçilik. tökəmçilik. töküm. tökümçülük. rixtəgəri

TÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğmək vurmaq. töbələmək

TÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğmək.
çalmaq.
qapını çalmaq, döğmək. qaqıtlamaq: qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqalamaq. qaqıclamaq.
çırpmaq. güpdəmək. güpsəmək. göpsəmək.
oğmaq. öğütmək. çəkmək. dəğirtmək. dərləmək. dərmana (dəğirmana) vermək. dartmaq.
qəhvə çəkmək: qəhvə darmaq.
qaqmaq. çaqmaq. çalmaq.
qapı qaqıldı, getdim kimsə yoxudu.
gecəsi kimsənin qapısın qaqma.
uşaqlar qapıları qaqa qaqa, çaqa çaqa qaçırdılar.
qaqılmasa, açılmaz (qapı).
qaqan kimdir, açan kim.
qaqılmadan açılsın, günün çıxsın saçılsın (alqış. yarqış. iyi dilək.
qatmaq. qarmaq.
səndə özüvünkün qar qurtar.
qırpalamaq. əzmək. örsələmək.
çox artığına döğmək: bastırmasını çıxarmaq.
həvəhdə su döğmək: boşuna uğraşmaq.
yavaş, yumşaq, qısaca döğmək: çıpmaq. çırpmaq.- dizinə döğmək: çox peşmanlanmaq.
tuluğ, nehrə döğmək: yayıq qaqalamaq. qaqıclamaq. qaqılamaq.
yol döğmək: yol təpmək. yol eşmək. uzun sürə yerimək.
döğülən qapı, içərdən açılır.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin vurulan, döğülən nərsə. qaqlacan. qaqacan

TÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmək

TÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmək.
düşürmək.
yapraq tökmək.
ət tökmək: arıqlamaq.
içindəkin boşaltmaq.
çöp qabın tökmək.
qurdun tökdü: ağısın, zəhərərin, qaşınmasın, ətacılığın dışarmaq, açmaq.
rədd edmək. geri bıraqmaq.
bütün tələbələri tökdü.
vermək. sunmaq.
məggiyə gedəndə, aş tökdü.
qonaqlıqda nə tökdülər.
axdarmaq. axıtmaq. ağdırmaq.
dayaqlamaq. dayaq atmaq. kötəkləmək.
güpləmək. güpünləmək. qaqmaq. çalmaq.qırmaq. təpmək. tapdamaq.
vurmaq. yencmək. zədələmək. əzmək.
yığmaq. bir araya götürmək, gətirmək.
döğüşə tümənlər döğüşçü tökdü.
sərpmək. saçmaq. əkmək.
tuxum tökmək.
dönüştürmək. çevriştirmək. yormaq.
hər nəyi şuxluğa tökür.
mənim sözümü, şuxluğumu, ciddiyə tökdü.
qoymaq. yatırtmaq. xərcləmək.
bu işə çox para tökdük.
keçirmək. çökürmək. yazmaq.
duyqularıvı kağaza tök.
doğramaq. dövmək. kərçimək. avratmaq. tikələmək. çapmaq.
çəkmək.
gözün suyun çəkmək: tökmək.
düşmək.
parasın düş.
ətdən tüşmək: ət tökmək. arıqlamaq.
düşürmək.
yapraq düşürmək.
ət düşürmək: arıqlamaq.- bal tökdə yala!: çox arın, təmiz.
aş vermək, tökmək: qonaqlıq vermək.- paxla tökmək, atmaq, açmaq: paxla falı: paxla ilə fala baxmaq.- kərpiç tökmək: kərpiç çalmaq, vurmaq.
qoşun tökmə: axın. hucum. basqın.
hirsin tökmək öfgəsin almaq. qabarıq sıdırmaq. qabarığını sıdırmaq. içində birikmiş bir hıncla, kinlə, birisinə sataşmaq.- iyicəsinə kötəkləyib, döğüb, dayaqlayıb, əzişdirmək: islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq. sulamaq.
quyuya su tökməklə, quyu dolmaz.
quyuya su tökməklə, quyu dolmaz, içində olmazsa söz deməklə uymaz. (olmaz).
dil tökmək: dil yüvütmək.
dil tökmək: gözəl sözlərlə qanıtmağa çalışmaq.
gizin, saxlın, sirrin açıb tökmək: qapağı atmaq.
içini tökmək: içini boşaltmaq: acısın bulasın, dərdin bəlasın anlatmaq.
işi yasala, rəsmiyyətə tökmək: işi yasalamaq. işi, qılığı yasal, rəsmi yola soxmaq.
nərsəni daşıtmaq, yerə tökmək: calamaq.
nərsəni nərsiyə artırmaq, tökmək, qatmaq: calamaq.
tanrı yaşıza calasın.
ölüm təri tökmək: boyük bir qorxu, sıxıntı, bunaltı içində olmaq.
nərsədən geriyə qalan, tökülən bölüm. artıq. töküt. izqal. izqalat. izqalıt.
ambara taxıl tökülən baca: qanaqıl. çanaqıl.- kişiyə (insana) tökülən, kişiyə (kişi başına) gələn dəngə pozqunluğu, şaşqınlıq: qan tutmaq.
nərsədən geriyə qalan, tökülən bölümlər toplayıb, işlədən, yeyən: izqalatçı. izqalçı. izqalıtçı. artıqçı. tökütçü.- su tökülən yer: ayaqyolu

TÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmək. döğmək
döğmək. dövmək. çırpıçtırmaq. çıbırtmaq. dövmək. incəltmək.
döğə döğə durmaq. qaqa durmaq.
buraxmaq. töləmək. heyvanın tük tökməsi.
dayağlamaq. vurmaq. çubuqlamaq. tə;ziz edmək. yasqamaq. cəzalamaq. qışqırmaq. hayqırmaq.
ağzıtmaq. axızdırmaq. damlatmaq. axıtmaq. qıraqmaq. qaraqmaq ( < qır). qırmaq. qıratlamaq. qaratlamaq. yağmalamaq. taraclamaq.
əzmək. taqılamaq. taqqalamaq. alaşaqlamaq. yıxmaq. qantarmaq. boşaltmaq. devirmək.
danışmaq. gəvşəmək. qovşamaq. boşatmaq.
saçmaq. sıçramaq. sərpmək. yaymaq.
qoymaq. axmaq. yağmaq.
ağdırmaq. axdırmaq. süzütmək: çay tök: çay ağdır. yığmaq. toplamaq.
qonşu tanışların tökdü üstümə.
qoşun tökdülər.
döğmək. çırpmaq.
duz döğüşmək: duz döğmək.
çadır.
tikmək. salmaq.
qaba un tik: tök. sal.
tikilən nərsə: tökülüb, yığılan nərsə.
oğmaq.
töşəmək.
qoymaq. çəkmək. axıtmaq.
su tökmək: işəmək.
yaş ağzıtmaq: göz yaşı tökmək. ağlayıb zarıldamaq.
çənə döğmək: yanqşamaq. yanğışalamaq. gəvzələmək. artığına, çoxlu qonuşmaq.- ürəyə su tökmək: dincəklik duymaq.
çox döğmək: sucuğunu çıxarmaq.
çox döğmək: çoxlu tapdamaq. quyruğunu tava sapına çevirmək.- döğüb qabartmaq: qaqmaq. ( q < > t ) taqmaq.
qablama hara dəğib böylə qaqılmış.- öz özünü döğmək: urunmaq. vurunmaq.
qıl tökmək: tük dəğişdirmək.
su tökməyə gedmək: əl suya yetirmək. gəzinmək. həyətə çıxmaq.
qurşun tökmək: pis gözləri (görüşləri) qoğmaq istəyi ilə, əridilmiş qurşunu, xəstənin üstündə su dolu qaba tökmək. bi işi yapanada
qurşunçu qarı; deyilir.
qurşun tökmək: pis gözləri (görüşləri) qoğmaq istəyi ilə, əridilmiş qurşunu, xəstənin üstündə su dolu qaba tökmək

TÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökmək.
qantarmaq. boşaltmaq. devirmək. tevirmək. devirmək. qantarmaq. boşaltmaq. təntərmək. boşaltmaq.
quymaq. qoymaq

TÖQMƏQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğməklə. döğərək. dəğnəklə. qamçılı. basarı. basırla. basmayla. daratı. darmayla. dirəti. dirəyişlə. güclə. qapsanaq. qasbanaq. zorla

TÖQMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğməli. qaqlı. qaqmalı. gömməli. qaşlı. taxmalı. daşlı. incili

TÖQMƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğməlik. dövməlik. (dövməyi gərəkən) dayaqlıq. kötəklik. kötəkləməli

TÖQMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğmən. çəkici. yaxışıqlı

TÖQMƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döğməş. döğməc. döyməc. döyməş. doymac. (neçə ürün qarışdırılıb, pişirilən bayağı yemək). kaçal. qaçal. qarçal