Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAFSAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

azqın it

QAFTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaftan < qaptan.
kəpəng. qartalqanat.
don.
biçilmiş kaftan ( < qaptan: don): ən ölçülü. ən uyqun. ən əlverişli.
çəlik qaptan: çəlik cübbə

QAFTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaftan. ( < qaptan < qab).
qolsuz, yaxasız üst geyəcəği. çəpəng. yələk. yelək. manto. ( > qəba).
bağıltaq. paltar. dənlək. çəkmən. əba. qəba.
kəftə. yalma. yağmır (yağmurluq). coşun. yarıq. zireh. paltar. qapama

QAFTAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafdar (kavtar:
< kavmaq: qazmaq. qazıb çıxaran.
< kaptar. koptar: qabarıq. gobut olan) beli, kürəyi quzli, qoğzaq, yallı olub, yırtıcı, quylanmış ləş, ölüləri gordan çıxarıb yeyən qurd kimi bir heyvan. sırtlan ( < sırtıq. sırtlı. sırtı qabarıq olan). yalsızına anduq dərlər.
ar böri. sırtlan.
kaftar. kavdar. ( < kav: kağ. boş. gəvrək. qazıq). gənəlliklə bu canavar, cəndək quylanan yerləri qazaraq qıdalanar. sırtlan.
kəmpir. qurtqa. qarı. qurtı

QAFTAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafdar
< kavdar > kafdarküskü < kafdarkövüsçü. kavkövçü. ( < kavmaq. kovmaq. kövmək: qazmaq) (inanışlara görə, yeni gömülən (quylanan) ölürəin sının (qəbrin) söküb, ölüləri çıxarıb yeyən yaratıq).
cadıçı, büyücü, çirkin qarı.
yaşlı camış, öküz

QAFTAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafdar. ( < qapmaq). anduq. sırtlan. kafdarsıyır: qurd. böri

QAFTARQÖVÜSÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafdarkövüsçü. kavkövçü > kafdarküskü < kafdar < kavdar. ( < kavmaq. kovmaq. kövmək: qazmaq) (inanışlara görə, yeni gömülən (quylanan) ölürəin sının (qəbrin) söküb, ölüləri çıxarıb yeyən yaratıq)

QAFTARQÜSQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafdarküskü < kafdarkövüsçü. kavkövçü. kafdar < kavdar. ( < kavmaq. kovmaq. kövmək: qazmaq) (inanışlara görə, yeni gömülən (quylanan) ölürəin sının (qəbrin) söküb, ölüləri çıxarıb yeyən yaratıq)

QAFTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaftə (fars). kaftıq. kavtıq. kovtıq. ( < kovmaq. kavmaq. kafmaq). ayırtıq. aryatıq. yartıq. dəlmiq. deşmik. böltik. açtıq

QAFTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaftən (fars) ( < kovlamaq). bacalamaq. cırmaq. yırtmaq. (< kavmaq. kovmaq. oymaq). (< kovmaq. kavmaq. kafmaq. ayrımaq. aryamaq. yarımaq. dəlmək. deşmək. bölmək. açmaq)

QAFTIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaftıq. kavtıq. kovtıq > kaftə (fars) ( < kovmaq. kavmaq. kafmaq). ayırtıq. aryatıq. yartıq. dəlmiq. deşmik. böltik. açtıq

QAFU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapu. həpisxana. zindan

QAFUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafur. qavur. kovur.
qurma. köksüz. əslisiz.
kölgə

QAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

gah. qaq. qanğ. bir çağ boşluğu, aralığı.
gahdan: hərdən. qaqda. qanğda qanda. haçansa. qaçansa. kimi çağ. kimi vaxt. bə;zən.
gahdan: çağdan
. gah gah: çağ çağ.
gahı bu gahı o: çağın bu çağın o.
gah. qaq. qanğ. bir.
gah nala, gah mıxa vurma: bir nala, bir mıxa vurma.
kah (fars) ( < kav. kov). boş.
çək. sınır. qıyı. kənar.
gahın çaşan, ötəyə düşən, gahın bilən, özündə üzən. (ötəyə: suça. günaha).
ganğdan. qağdan. gahdan. qanğda. bə;zən. arasıra.
qah qah gülmək: qaqır qaqır gülmək.
qah qah gülmə: qəh qəhə. qaqıl. qaqılış. qaqqılış. qatıl. qatılış. qahlayış. güldürü. əğlənti

QAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

gah. (1 < kəz. key.
( g < > ç ) metatez < çək. çaq. çağ. 1 (< kağ. kav. gəv: boş. puk. boş. açıq. açılmış. qabıqlıq.quru. gəvrək). { bundan törəmələr: kəzdə. keydə. keybir. kətə: bə;zən. çağ. çağda}.
çağ. çaq. saq. sal. salιm. kəz. key. dәm. ara. sıra. sürə.
bir gah: çağ çağ. saqta kidə. bir qaysı. şaqta. ağta qah gah: gah gah. kətə
kətə. kəyarιm. kə vaqιt.
tülkü yuvası.
kah (fars) < kağ. kav. gəv: boş. puk. boş. açıq. açılmış. qabıqlıq.quru. gəvrək). saman.
doğal səs. ( < qaq). qah qah: gah gah. qaqqa. dik, iti gülməyin səsi.
qah qah salıb gülmək: qaqqa çəkib ( < > qahqah ila) gülmək.
tüşə. hərdən. bə;zən.
qah qah: gah gah. tüşürə tüşürə. hərdən. vax vax. bə;zən.
gah gah: ara ara. ara sıra. arada sırada. vax vax.
gah gah. köpəyi çağırmaq üçün kullanılan söz

QAHA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gaha. kaha. kava.
avlu. həyət.
ağıl

QAHA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağa. kağ. qaqi. ( < kav).
tülkü yuvası.
köhül

QAHAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qağal. kağ. ( < kav)

QAHDAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gahdan. hərdən. qayda. bə’zən

QAHİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kahi. bax > qaqi. köhül. mağara

QAHI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kahı. kahu (fars) (< kəvər. < kövük). gəvşək olub, xırpıldayan göy.
gəvrək yapralı, yemlik bitgi. odlu çöb.
kahı (fars) ( < kovu). boş, gəvrək bir çeşit göy

QAHIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kahıl.
( < kav). bərkliyin itirib, əsnəklənmiş, yumşaq. yetgin. olqun. bitgin. ağrın. armış. yorqun. təmbəl.
bax > qaqıl

QAHIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gahın çaşan, ötəyə düşən, gahın bilən, özündə üzən. (ötəyə: suça. günaha)

QAHİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kahin. qaqın. kavın ( < qaq. kav). eşib, girib içdən, sırdan. bilən. bilici. bilgi

QAHQAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəh qəhəylə, qah qah gülmək: qaqlamaq. qaqılmaq. qahlamaq