Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərk. dayaqlı.
yığan. toplayan.
suqaqac: isqaç. su yığan.
qaqıc. ( q < > c ) qacac. qacıc. kir. qatıq. arın, təmiz duru olmayan. qaqaş.
arslan balası.
qamış kimi kavaq (içi boş) nərsələrin bərk olan çevrəsi, gövdəsi. qamışın özü.
tütək qaqaçdan yapılır.
qaqana. ququç. gügüc. ağacdələn.
uzun burunlu. çox qıvrıq quru ağac.
qurac. quru. qurumuş. axmaz. lağar. uyuz. fələc.
qax. qurutuımuş ət. bastırma. qoxulu ota (ədviyəcata), duza bastırılıb, qurutulmuş ət.
qabıq. yara çözməyi.
qara ağac.
kəl, camış ətindən döğmə qaba basdırma.
kir. pas. bulaşıq. çirkin.
qaqac don.
qaqac əllər.
qab qacaq.
qaqac (bastırma: quru ət) yapılmaq: qurutulmaq. qatrılmaq

QAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıc. çaqac. çəkic.
qaqan. kəkəc. sancmac. sancan. sancac. saşmac. soxmac. soxan. soxucu.
ət qaxı. qurutulmuş ət.
dimdik.
soxucu. sancan. sancar.
qaqdal. qaqdalay. qandalay. taqtay. taqatay. quru ağac, taxda.
qaqma ayqıtı.
donma

QAQACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqlacan.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin qaqlanan, dimdiklənən, yeyilən, vurulan, döğülən.
danlancan. danlanan. qınlanan. qınanan. alçaq, xor, aşağ görünən nərsə, kimsə

QAQACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqalamaq. qaqaşlamaq. qaqaqlamaq.
kəkələmək. sancmaq. saşmaq. soxmaq.
qataclamaq. qataşlamaq. qataqlamaq. azarlamaq. acarlamaq

QAQACLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatqınmaq. qatınmaq. qatlanmaq. donaqmaq. sərtinmək

QAQACUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağacuq. saban. xış

QAQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapaç. bastırma.
quru. qax.
duzlanaraq qurudumuş ət. bastırma

QAQAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğ, kal, körpə, xam, olmamış yemiş

QAQAÇIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqanmaq. ürkmək. diksinmək

QAQAÇLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqamaq. qaqalmaq. qurumaq. fələc olmaq.
əldən qıçdan qaqaçlanmış

QAQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamqa. qamqaq. qaqma. çapqa. çapmaq. çapaq. çapqaq. yonqa. tıraşa. daraca. dalaca. dalca. dalcıq.
qadaq. çivi. mıx

QAQAQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqağamaq. qadağamaq. əlini kəsmək. yasamaq. yasaqlamaq. mən; edmək

QAQAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqaclamaq. qaqaşlamaq. qataclamaq. qataşlamaq. qataqlamaq. azarlamaq. acarlamaq

QAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıq. qalaq. qaba. qalaba. qalba. qabal. qalab. qalın. yoğun. yoğan. enli. enil. gur. gurul. gür. gürül. güclü. qocur. sağlam. böyük. böyküt. acıq. iti. sərt. ətli. şişik. dolu. doluq. dolqun. çaplı. çapıl. iri.
qaqla. qaqıl. quru.
burnun ucu. gəlin başına qoyulan tac.
kağal. kanğal. kanal. kaval. qaval. (< kav. kov). yol. yöntəm. qarım. məcra.
qaqa. quru dadlı. biskivit

QAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağal. kahal. ( < kav: boş). kavl ( > kal ).
kal. mal. təmbəl. qanmaz. iti olmayan. ağır. ləng. bacarıqsız.
sənin kimi kağalı, ancaq mən tapa bilərdim.
kahal təprənmə.
kahal uşaq.
kaval. qaxal. qahal. kah. kağ. ağıl. tövlə.
könülsüz. meyilsiz. başısoyuq. qeyrətsiz. qanmaz. ərdəmsiz. kütbeyin. beyni boş. sust.- çox kahal davranır.
bir kahal sağolada qıymadı. ağrı nədədi: kahal qanun, yoxsa kahal qanunçu.
sözə baxmaz. söz eşitməz.
kahal adam, heçnəyə yaramaz.
kaxal. kal. gay. kovşaq. pis. yetərsiz.
( < qaq). göz bəbəyi.
gözümün qaqalısın.
ərkəklik orqanı. yaraq

QAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağal. kaval.
qozun, cəvizin qabığından ayrılma, soyunma çağı.
saçma (oğuq güllə) sapan ov tüfəyi.
yıxıntı, töküntü qalağı.
qamış, əkin sapları ilə hörülən, ağzı açıq səbət, sələ. qaşıq səbəti.
kəğəl. kəhgir. kağqır. kəvlə. > kəhlə. otalağ. küsgüt. asalaq, əngəl bitgilər. yabanı ot

QAQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik, yuvarlaq, qalınca çörək, kükə, əkmək.
külüçə. külçə.
yüngül yağan dolu

QAQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağala.
bazlama. qalın əkmək. ortası oyuq qalın əkmək.
qalaz. dolu.
tez ged, qaqalıya düşmə.
bəla qaqalası vursun.
tam iyilikrəim, qaqalası dəğdi başıma.
bax > qlalqa. balaca saxsı qab.
bir qağala duz, iki qağala kərə, bir qağala bal gətir. bax > qaqalamaq.
( < kav). kiçik səbəd.
bir kağala çağala

QAQALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqalağan. çağçağan. qıyqırğan. bağırtac

QAQALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqma. dimdikləmə

QAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq. qad).
didikləmək. dimdikləmək.
dadmaq.
qaqmaq. qaqışlamaq. qaqımaq. qarqamaq. tərsləmək. qarşı durmaq. itələmək. təpmək. toplamaq. azarlamaq. ağdarmaq. dimdikləmək. təhqir edmək. azarlamaq. çəkişdirmək. darıdmaq. sıxmaq. pisləmək.
açmaq. xaşlamaq.
paylamaq.
ilişdirmək. danlamaq. deyinmək. dürtmək. intiqad edmək.
durub oturub uşağı qaqalama.
pozuq malı, birisinə soxmaq, utturmaq, ilişdirmək.
taxmaq. süsləmək.
qağalamaq. qaqlamaq. ( < qaq. qad). quş kimilərin səsi. bağırmaq (bürküt. qırqı. qartal). qıdqıdlamaq. qaqqıldamaq. cıvıldamaq (quş). qaqala çalmaq. qurqlamaq (toyuq).
toyuq qaqalayıb, yumurtar.
çöbləmək. toplamaq.
gəgələmək. dimdikləmək.
xoruzlar gəgələmiş: qaqalamış.
qıqırdamaq. qıtqıldamaq

QAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötü malı birinə basmaq, satmaq, sırıqlamaq.
itmək. itələmək.
dimdikləmək.
nərsəni, nərsənin içinə soxmaq. girdirmək.
qaqamaq. soxmaq. sancmaq. saşmaq.
dimdikləyib, seçib toplamaq.
azarlamaq. incitmək. çıxışdırmaq. sıxışdırmaq.
qaqaclamaq. kəkələmək. sancmaq. saşmaq. soxmaq.
qaqmalamaq. dimdikləmək.
qarqa pəniri qaqmaladı

QAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq.
tərs yanıtmaq. tərs cəvab vermək. tərsinə gedmək. qarşı gəlmək. muxalifət, ziddilik edmək.
ilişdirmək. nəqd, tənqid edmək.
qayğılatmaq. üzmək. üzdürmək. üzütmək. acıtmaq. dərditmək. kədərlətmək.
incitmək. ağrıtmaq. ətacılıq edmək.
itmək. itələmək. təpmək. soxuşturmaq. sarsıtmaq.
sürəkli çəkiştirmək. sıx sıx çəkmək, dartmaq.
qeybət, qiybət edmək.
dal ba dal, üst üstə çırpmaq, vurmaq, itmək, təpmək.
tikicilərin, dərizilərin qaqalamaqdan, barmaq ucları dəlik deşik olmuş.
aldatmaq. pozuq, pis mal satmaq, soxmaq, utdurmaq, basmaq, itmək, təpmək. qazıqlamaq.
(qaqıya, xıxa) batırmaq. bulamaq. bələmək.
(cocuq dində) ən edmək. pisləmək. sıçmaq. sışmaq.
bir kimsəni, nərsəni xor görmək. xorlamaq. korlamaq. alçatmaq. pisləmək. kötüləmək. danlamaq. qınamaq.
toyuq yumurtlarkən qıt qıt edməsi. qaqanlamaq. qıqqıldamaq.
qapını çalmaq, döğmək.
çalqamaq.
yayıq qaqalamaq: tuluğ, nehrə döğmək.
bir konuda çox danışmaq, çox söz edmək.
qaqlamaq. soxmaq. batırmaq. basmaq. itmək. təpmək.
kağalamaq. kavalamaq. (boşaltmaq). qarşısındakın tərsləmək, susturmaq, sındırmaq

QAQALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqadan. kavalan. kalağan. çalağan. çağalan. qabalan. qabavan. qabadan. iri yapılı, qara qafalı. yekə kündəli, içi kövrəli. iri qapalı, içi kavalı. yapısı iri, kof, boş içli. üzdən tox, içdən pox. gözü qara (böyük), küflü qafa

QAQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdiklənmək.
kötü mala basınmaq, satınmaq, alınmaq, sırıqlanmaq.
itinmək. itələnmək. dürtüklənmək.
qaqınmaq. soxunmaq. sancınmaq. saşınmaq.
dimdiklənib, seçilib toplanmaq.
azarlanmaq. incinmək. çıxışınmaq. sıxışınrmaq. toxunulmaq