Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAQALAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qax kimi, çox quru, cılız, zayıf, civi, mıx kimi quru. qansız. ətsiz

QAQALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq. qad).
quşların birbirin dimdikləməsi.
birbirinə ilişdirmək. birbirini intiqad edmək

QAQALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdikləşmək. (quşlar) qarşılıqlı dimdikləşərək savaşmaq, oynaşmaq

QAQALATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdiklətmək. dənələtmək. oğdurtmaq

QAQALAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağalayan. qağan. dimdikləyən.
ağac qağan: ağac dələn. ağacların qabuğun dimdikləyən, qarğada kiçik bir quş

QAQALBAŞLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağalbaşlı. kağılbaşlı. çağılbaşlı. pırtlaşıq, daranmamış, dağnıq saçlı

QAQALƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğağalə (fars). < qaqqal. aşlanmamış, qax kimi quru dəri

QAQALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaq: quru. sərt. dolu).
qaqalı təxdəsi: qoz ağacından yapılan taxda.
qaqalı taxdası iyi yaldız (parıltı) alır

QAQALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdikli. başı dimdiyə oxşar, yuvarlaq yelkən.
sığırcıq böyüklüyündə, qara düz qaqalı, ayağı qırmızı olan quş: qarayaz

QAQALIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötüləşmək. pisəlmək

QAQALLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağallamaq. koğallamaq. köğülləmək. kövülləmək. kavallamaq. kovallamaq.
kovmaq. kavmaq. qazmaq. oymaq.
soymaq. ayırmaq

QAQALLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağallaşmaq. qarqaların bağrışması

QAQALLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağallıq. kağallıq. ( < kav). təmbəllik

QAQALNIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqtınışmaq. qaqrınışmaq. qaqşınmaq. qaqnışmaq. qadanışmaq. qayğınışmaq. qayrınışmaq. üzünüşmək. üzşünmək. dərdinişmək. acınışmaq. acşınmaq. içşinmək. içlənişmək. kədərlənmək. qəhərlənmək

QAQALTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağaltaq. kavaltaq. kovultaq. koğultaq. dəlik deşik olan

QAQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqım. qaqamıq. qaqmıq.
qax, cılız, bir dəri bir sümük, quru, iskilet kimsə.
iskilet.
qaqıntı. qıymıq. qırmıq. qırıntı. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. yonultu. tıraşa.
qaqmaq. qamqaq. qarmaq. qartmaq. qatmaq. qatşaq. qartşaq. qağşaq. qarsıq. qatsıq. qasıq. çözmək. yara üzündə oluşan qabıq

QAQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qama. qaqa. qəmə.
daşqa təkərlərinin ortasına taxılan iri, gen başlı çivi, mıx.
çağa. sürə. dövrə. öğrün. öğün. öğə.
bir qama iyiyə iydə dedilər, kişiyə iyid demiş, varın yedilər

QAQAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qələmə. kavak ağacı

QAQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqalamaq. soxmaq. sancmaq. saşmaq

QAQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqamaq.
kəkəmək. düşmək. düşmən olmaq. qaramaq. qarqamaq. qaxınc vermək.
mıxlamaq. taqmaq. çapmaq. deşmək

QAQAMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqmıq. qaqam. qaqım.
qax, cılız, bir dəri bir sümük, quru, iskilet kimsə.
iskilet. qalırqa. çalurqa. çalırqa. çalqır. çalqıra

QAQAMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqımlıq. qaqlıq. cılızlıq. bir dəri bir sümük, quru, iskilet olumluq

QAQAMSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdiksi. qaqanı, dimdiyi andırır biçimdə olan

QAQAN SAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilənc, qarqış olduqca, verdikcə

QAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağan.
kavan. kav. kağ. tarlanı otalağdan, kağavardan arıtlama. çapa, kağlama, kavlama işi.
boyunduruğu daşqıya bağlayan qayış.
dələn.
ağacqaqan: ağacdələn: qaqlı. qallı.
kağan. kavağar. kağavar. otalağ. kav. kağ.
çalan. çövgən. çevqan. tanrı adlarından.
impiratur. padişah. elxan.
qaqar. qəddar. əsirgəməz. əsirgəməyən. əsrəməz. inamsız. imansız. qıyan. rəhmsiz. mərhəmətsiz.
qaqac. kəkəc. sancmac. sancan. sancac. saşmac. soxmac. soxan. soxucu.
xaqan. ataxan. qeysər. qarasır. impiratur.
qatır. qasır. qazır. qırıcı. qıran. qıtan. oraq. kəsən. tırpan. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. özbaşdaq. özbaşat. zalim. müstəbidd. dispot. tiran.
qaan. xaqan. ataxan. şahənşah