Multilingual Turkish Dictionary Germany

EHEFRAU : German Turkish

" [die] evli kadın; karı, eş"

EHEGATTE : German Turkish

[der] eş

EHELEUTE : German Turkish

eşler, evli çift, karı koca

EHELICH : German Turkish

" evliliğe ait; (çocuk) meşru"

EHEMALIG : German Turkish

eski, önceki, sabık

EHEMALS : German Turkish

eskiden, vaktiyle, bir zamanlar

EHEMANNR : German Turkish

" [der] evli erkek; koca, eş"

EHEPAAR : German Turkish

[das] karı koca, evli çift

EHEPARTNER : German Turkish

[der] eş

EHER : German Turkish

" daha önce;
meyi tercih ederek; daha ziyade"

EHERING : German Turkish

[der] alyans

EHESCHEIDUNG : German Turkish

[die] boşanma

EHESCHLIEßUNG : German Turkish

[die] nikâh, evlenme

EHESTE : German Turkish

ilk, en erken

EHRBAR : German Turkish

" onurlu, şerefli, haysiyetli; saygıdeğer"

EHRE : German Turkish

" [die] onur, şeref, haysiyet; ırz, iffet; özsaygı, izzetinefis"

EHREN : German Turkish

saygı göstermek, hürmet etmek

EHRENAMT : German Turkish

[das] fahri görev

EHRENGAST : German Turkish

[der] onur konuğu, şeref misafiri

EHRENHAFT : German Turkish

onurlu, şerefli, haysiyetli

EHRENMANN : German Turkish

[der] namuslu adam

EHRENMITGLIED : German Turkish

[das] onursal üye, fahri üye

EHRENPLATZ : German Turkish

[der] şeref mevkii Ehrenrechte yurttaşlık hakları

EHRENRUNDE : German Turkish

[die] şeref turu

EHRENRÜHRIG : German Turkish

yüz kızartıcı, onur kırıcı, küçültücü