Multilingual Turkish Dictionary Turkish

HACİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
birinin bir yere gitmesine engel olan.
kapıcı.
türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır

HACİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hicret eden, bir başka yere geçen.
sayıklayan

HACI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hacca giden, kabe'yi ziyaret eden, hacı.
dini bir mahalli ziyaret eden kimse

HADDAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) çabuk kavrayan, anlayışlı, kavrayışlı. erkek ve kadın adı olarak kullanılır

HADİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
yenilene yardım eden, yardımcı.
hidayet eden, doğru yolu gösteren. kılavuz, rehber.
önde giden kimse.
mızrak ucu

HADİC : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
erken doğan oğlan çocuğu

HADİCE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
vakitsiz, erken doğan kız çocuğu.
türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. hadice: hz. muhammed (s.a.s.)'in ilk eşi

HADİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
keskin.
demir.
öfkeli, hiddetli, şiddetli, titiz.
kur'an-ı kerim'in
suresinin adı

HADİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hizmetkar, yardım eden. hadim-i harameyn: harem-i şerifin hizmetkarı. hicaz'ın alınmasından sonra osmanlı sultanlarına verilen lakap

HADİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hadi)

HAFAZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
insanın yaptığı işleri yazmakla görevli melekler.
bekçiler

HAFİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok ikram eden, insanı güler yüzle karşılayan.
yalınayak yürüyen, koşan adam

HAFİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
erkek torun

HAFİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
kız torun. (bkz. nebire)

HAFİZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah'ın adlarındandır. muhafaza eden, saklayan, esirgeyen, koruyan.
kur'an'ı ezbere bilen ve usulüne uygun okuyan kimse

HAFİZE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hafız)

HAFİZÜDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin koruyucusu.
daha çok unvan olarak verilir

HAFSA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
hz. ömer'in kızı. hz. peygamberin zevcelerinden, ümmü'
mü'minin

HAKAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
eski türk ve moğol hükümdarlarının kullandığı unvanlardan biri, hanlar hanı.
kağan

HAKEM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bir uzlaşmazlığın halli için tarafların üzerinde anlaştıkları kimse.
çeşitli yarışmaları, müsabakaları idare eden kimse.
jüri, bir yarışmada değerlendirme yapan kimse.
allah'ın isimlerinden. hüküm veren, karar veren, bütün meselelerin kendisine döndüğü hüküm sahibi

HAKGÜZAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.).
hakkı tanıyan, haktan ayrılmayan.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

HAKİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er. ı. yeşile çalan koyu sarı renk, toprak rengi.
topraktan, toprağa mensup. mütevazi kişi

HAKİKAT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka. l. bir şeyin aslı ve esası, mahiyeti.
gerçek, doğru, gerçekten, doğrusu.
sadakat, doğruluk, bağlılık, kadirbilirlik

HAKİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
her şeye hükmeden, hikmet sahibi olan allah.
hükmeden, dava yargılama işine memur olan, yargıç.
üstte bulunan.
hekim, akıllı, becerikli.
kadı, vali, amir, hükümdar, emir

HAKİME : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hakim).
kişinin dilediği gibi kullanabilecek hakka malik olduğu malı (bkz. harim)