Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
HAMDİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah'ı övmek.
allah'a şükretmek.
şükreden, şükredici

HAMDİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hamdi)

HAMDULLAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah'ın övgüsü

HAMİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
himaye eden, koruyan, koruyucu, sahip çıkan, gözeten

HAMİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
koru sönmediği halde alevi sönen ateş.
hamdeden, şükreden kul.
hz. pey. (s.a.s.)'in lakaplarından.
övülmeye değer.
allah'ın isimlerinden (bkz. abdülhamid).
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

HAMİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
(bkz. hamid)

HAMİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
yüklü. gebe.
sahip, malik.
taşıyan, gözeten.
uhdesinde bir poliçe bulunan.
hamil-i vahy: cebrail (a.s.).
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

HAMİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
himaye eden, koruyan korucu.
kayıran, kayırıcı

HAMİYET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
milli onur ve haysiyet.
insanlık, fazilet.
izzeti nefs

HAMMAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok hamdeden, çok şükür ve dua eden. hammad b. ebu süleyman: hadisçi. tabiindendir

HAMMADE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hammad)

HAMRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
daha, pek çok kızıl, kırmızı.
el-hamra: ispanya'nın gırnata şehrinde araplardan kalma meşhur saray

HAMZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
arslan.
heybetli, azametli demektir.
hz. peygamber'in amcası, mekke döneminde müslüman olmuş, uhud savaşı'nda vahşi tarafından şehid edilmiştir

HANBELİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er. ahmed b. muhammed b. hanbel (öl. 855): ehli sünnetin dört ana mezhebinden birisi olan hanbeli mezhebinin imamı

HANDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
gülen, gülücü.
güler yüzlü, sevimli

HANDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
açılış, açılma.
gülme, gülüş

HANDEGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
gülün açması

HANEDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
kökten, asil ve büyük aile

HANEF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
doğruluk, istikamet

HANEFİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
imamı azam ebu hanife'nin mezhebinden olan. hanefi mezhebine mensup kişi

HANİF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er. l. tek allah'a, allah'ın birliğine inanan.
islam inancına sıkı ve samimi olarak bağlanan.
hz. muhammed (s.a.s.)'in tebliğinden önce mekke'de tek allah'a inananlar

HANİFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hanif)

HANNAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) çok acıyan, çok merhametli. allah'ın isimlerinden "abd" takısı alarak isim yapılır. abdülhannan

HANNAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
şeytan.
isim olarak kullanılmaz

HANSA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
arapların en büyük ünlü hanım şairi. müslüman olmuştur