UÇ
UÇ : Turkish English
n. tip, point, extremity, end, the extreme, apex, bit, cusp, pole, tab, tail, terminal, toe, top
"UÇ" IN Other Languages
UÇ : Turkish Turkish
genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası
UÇ : Turkish Turkish
uzun bir şeyin baş ya da son noktası
UÇ : Turkish Turkish
ir yerin en kenarda kalan bölümü
UÇ : Turkish Turkish
ir uzaklığın son noktası
UÇ : Turkish Turkish
kabarık olan bir şeyin başı, tepesi
UÇ : Turkish Turkish
neden
UÇ : Turkish Turkish
türk devletlerinde genel olarak sınır boylarındaki eyalet ve sancaklara verilen ad
UC : Turkish Turkish Encyclopedic
Türk devletlerinde tüm sınırlara, sınır boylarındaki yönetim birimlerine verilen addır. Türk-İslam devletlerinde bu bölgeler genellikle Türkmen aşiretlerine yurtluk olarak verilirdi. (a*.)*
ÜÇ : Turkish German
drei; Drei
UÇ : Turkish French
avancé/e, terminal/e
UÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary
uç!: qazla!: qaç!. sürüş!. dəfol!. rəddol!
UÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary
uc. (? < öt. oskıs. oçkıç. uçkıç. uçar. uçaq.)
UC : Arin Turkish Etimology Dictionary
dib. bitiş. son.
dadlı varmı sonu olmaya acı: varmı xoşluq yat olmaya ucu.
qoca havax inanar gücünə, çünki onun ömrü yetmiş ucuna.
sərxoşluğun ucuna ərmişti.
uç. sonuc. nəticə. son.
ərin. qırağ.
baş. təpə. sapın ucu.
ömrün ucu. uzaqlığı (başlanğıçla bitimin ortası: uzaqlığı).
yolun ucunda.
toprağın ucunda.
iti. sivri. dar. kəsici olan.
ötür. qıraq. sәbəb. illət.
ucundan: üzündən. ötür. ötəri. üçün.
ucra: qıraq. qıyı. uzaq. sınır. mərz.
həyətin ucu.
ucları bərkitdilər, türk bəyləri yola düşdülər.
yalanın ucu olmaz, söylədikcəndə hiç tükənməz.
sınır bəyliği. sınırda yerləşən topraq.
son. bitim. sınır. qıyı.
hərhanki bir nəsnənin sivri qısmı.
yan. qanadı. qol. cinah.
təpə. sınır. doruq. yüksəklik. yüksək yer.
qıraq. sahil. iriciq. ırçıq.
uca. sınır. hədd. limit.
nərsənin sivri təpəsi. baş.
iğnə, qazıq ucu.
məmə ucu.
uc uca: baş başa: uzunasına.
dirəkləri uc uca (başbaşa) düz.
ucdan uca: başdan başa: çoxdan aza. ifratdan təfritə.
bir ucdan bir uca: bir başdan bir başa: boyuna. bir yandan bir yana.
ucun ortasın bulmaq: kəsdirmək. baş açmaq. qərar vermək.
ip ucu: sərrişdə.
ucunu bulmaq: yolun tapmaq. həll edmək.
ucu bulunmaz: çətin, işgilli sori.
burunucu: çox yaxın.
dilin ucunda olmaq: yadında olubda, söylənməkdə qaçırılan nərsə.
ucun qaçırmaq: bir sayıda, hesabda çaşmaq.
uc vermək: ucarmaq. çıxmaq. bitmək.
qırax. yan.
son. qayət. müntəha.
ucuna vardıq.
burun. tikə quşə.
qaranın dənizə girmiş bir ucu.
üz. səbəb. illət.
sənin ucundan.
istək ucundan yaxından qalan.
yatmış kişinin yastıq yanı.
canbəsərin başucuna keçib oturdu.
yan. ağız. qıraq. qıyı. kənar.
çurum ağzı.
burun. rə;s.
şamın burnun qır, kəs.
dənizə irəliləmiş.
birinin başucuna tikilmək: yanından ayrılmamaq.
ip ucu: yol başı. sərriştə.
dağlıq, daşlıq qara uci. alçağına
dil; deyilir.
zirvə < sivri.
dağ təpəsinin sivrisi: zirvisi: barmaq.
qıyı. nahiyə.
tuş. tuc. amac. hədəf.
son. zaval.
boyda nə uc var: elə zaval yoxdu.
ucu yox bir ağrıya düşdük.
türklərin qaləm yapdığları bir ağac.
uc ağacı: qələmlik, çəliklik, iğdəlik kimi nələr düzəldilən ağac.
bir nəsnənin tükənməsi. bitməsi. ucu. qınar. kənar.
uc el: sınır. sınırdaki el.
sırt. arqa. uca.
axır. son. təpə. zirvə. top. dümsək. alanğ. yüksək.
uc vermək: baş vermək. tomurlanmaq.
uc dartmaq: böyümək. açılmaq. sökülmək: bağrı başı uc verdi.- barmaq ucları: arnaq. ərnək.
başın ucu: tatraq.
gözün qulağa sarı, dışar yana olan ucu: quyruq.
gözünün quyruğ ilə baxırdı.
uc uca: qulaq qulağa.
arabanı qulaq qulağa sokağa soxdum.
ucdan uca: yandan yana.
ucunu qulpun itirmək: şaşırıb qalmax. hardan tutacağın bilməmək.
sivri uclu: ərsay: iti. çivri. ərsay: iti. çivri.- məmənin ucu: sivək.
ucdan uca ölçmək: tutamlamaq. qarışlamaq. arşınlamaq. ölçmək. miyzalamaq.
uci kəsik: qıyıq. qıraqlı. kənarlı. qıvırma. qapurma.
ucuna başına, varmaq: başqarmaq
UC : Arin Turkish Etimology Dictionary
sınır. qısıt. hidud. sərhədd. qıyı. qıraq. qayı. kənar. sahil.
zirvə. təpə, dağ, nərsənin ən yüksək yeri, ucu. duruq. doruq (
< durmaq.
< tuqur. toqur: düğün.). üstüq > estiğ > setiğ (fars). kərəmpə. çıxat.
yön. tərəf. sərhədd. hədd.qırağ.
quyruq.
atış. rəmz.
ucu nədir: rəmzi nədir.
son. bitim.
işin ucu:
işin sonu, bitimi.
işin kökü, kökəni.
üstük > estiğ. setiğ (fars). ucalım. yüksəlim. qalxım. siud. zirvə. uruc nuqtəsi. təpə, dağın, böyük nərsənin ən yuxarsı, ən yüksək yeri, ucu. yuxar. kərəmpə. baş. təpə. çıxat. duruq. doruq (
< durmaq.
< tuqur. toqur: düğün. ). qullə.- işin ucu birinə toxunmaq: o işdən dolayı birinə kəsrə, zərər vermək.
çalaq. qalaq. burun.
incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş, qamçı çeşiti olan şallaq:qırbaç. qırbaş. qırbıç. çalava. çalva.
başuc: başqat. başçət. başxət. sərhəd.
burun ucu: qalaq.
burun dəliyi: qalaq. kavlaq.
ipin ucun qaçırmaq: ölçüyü, düzüyü itirmək.
qulağ ucu: saymamazın. önəmsəməyin. önəmsəməzin.
ayaqucu: ayaq yönü, tərəfi.
təmrənli, uclu ox: yağlığ.- bayraq göndərinin (ağacının) ucundaki bağ, tuğ: bağırcıq.- bir ucdan bir uca: başdan başa.
uclardan biri.
ucu əğri, çəngəlli: ayqıt. əğric. əğic. çoğan. çovqan. çövgən. çöngən. çevrik. çevik.
sivri uclu, çəlik qələm murç. qurc. qurç. əldəmiri.
məmə ucu: əmzik.
ucu qıvrıq, sarqıq burun: qaqa burun.- köprü başı.
dil ucu: yalnız sözdə, söz olaraq.
göy ucu: göy qapısı: üfüq.
məmə ucu: bıdıq.
uclardan biri: uc. baş.
köprü başı.- ucu ucuna çatmaq: dar yetişmək.
ucu ucuna: dar. daradar. çətinliklə. güclüklə. qıtıqıtına. zorluqla. güclüklə. ancaq. darı darına.
oxun ucu: təmrən. dil.
dilinin ucunda olmaq: anıbda (xatırlayıbda) yalnız söyləyəməmək.
uc uca: əl əldə baş başda.
açıq, gərgin durumdaki qolların, barmaq ucları arasındaki aralıq, məsafə: qatman. qulaç. qolaç.
ağacdan yemiş toplamaqda işlənən, ucu əğri soba, ağac: qarağı. gəlbəri.
çirit (çəlik çomaq) oyununda ucu əğri ağac: çevgən. çovğan. çoğan. qarağı.
nərsnin ən uc bölümü, ən sonu: qara doruq. həddi nəhayi. nəhayət. axir.
ucu sivritilmiş nərsə: qarquc. qarqıc.
əlin başbarmağıyla, sərçə bamağın ucları arasında olan aralıq: qarış. arşının üçdə biri.
ucu sivri dəmirli sırıq (uzun ağac): qarqa. qarqı. qarqu. qarquc. qarqıc. ərsin. əğsin.
iki ucu poxlu dəğənək: çözümü zor iş.- iki yandan, ucdan: iki başdan.
incə, ucları yuvarlaq qaş: qələm çaqrı.
ip ucları verərək sezdirmə: çıtlatma. simgə, işarə, imrə, ima ilə anlatma.- ip ucu: iz.
nərsəni ilməkləmək, bağlamaq üçün, ucu əğri dəmir tikəsi: qataq. qadaq. qanca. çəngəl.- nərsənin boyun kəsməmək üçün, ucun qıvırıb tikmək: qəddəmək. qatamaq qadamaq. qıytamaq. qıyıqlamaq. qıvırtmaq. qıvrıtmaq.
ucu çəngəlli balıq avlama qarğı (qıca. neyzə.). çeşiti: zıpqın çıpqın.
ucu qançalı (çəgəlli) dəğnək, sap: qaqıc. qaqış. qaqınc. çapa.
ucu sivir, soba, qoynıq, qoynuq (məxruti) börk: qalpaq < qablaq. qaplaq.- ucu sivri, başa doğru genişlənib, yuvarlaq uşaq oyunçağı: qatıp. qotıq. (artılımış, yoğunmuş, yuvarlanıq). mazalaq. bazalaq. pazalaq. topac.topaq
UC : Arin Turkish Etimology Dictionary
- ucu qırağı yok: uşı qıyırı yok. əngin. çəksiz. şəksiz. çiksiz. geng daşa. imgir
ÜÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary
xərmən yerlərində düzələn, üç yanı qapalı, bir yanı açıq yapı: qaraban. qaravan.
iki üç kişilik otracaq, mobl: kərəvrə. kərəvrə. kərəvər. kanapə. salon.
üç dörd yaşında enənmiş qoyun, keçi: qart toxlu. qırt toxlu.
üç yaşın keçmiş qoyun: qart. qat.
iki üç kişilik, yassı oturacaq: qanat. qonat. kanapə. sofa.- iş üç nala, bir ata qalmış: bir gözənək (kiçik imkan) əlinə düşmüş, böyük işlərin düşünə, xiyalına qapılan kimsə. keçəlin hər nəyi düzəlmişdi, qalmışdı baş darağı.- yaşı üçdən çox olan qoç: qaraçiş. qaradiş
ÜÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary
üç sayısı. (türklərin doqquz, qırx kimi, uğurlu saydığı sayılardan).
üç sayış:. üçlü yarış.
üç küşəli: üçgül. üçqən. müsəlləs.
üçəvlə: üzü birlikdə.
üçələsi: üçünündə.
üçəv: üçü.
üçəkü: üçüncü.
üçəvnə: üçünə.- üç yaşar: üç yaşında.
üç yiqirmi: altmış
UC : Azerbaijani Explanatory Dictionary
is.
Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı terefi, kenarı. Iynənin ucu. Mıxın ucu. Süngü-nün ucu.
Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb, bayraq kimi göyə qal-dırmışdı. Mir Celal. Səlim qələmin ucunu akta söykəyib oğluna dikbaxdı. B.Bayramov. // Parçanın, paltarm ve s.-nin bucaq şek-linde olan hissesi, kenarı. Ətəyin ucu. Bre-zentin ucu. Xalçanın bir ucundan yapışmaq.
- Kərim baba da palazın bir ucunda Ayrım qızı ilə yan-yana oturdu. A.Şaiq. Qaragöz tez küncə qaçıb, ucları alaçığın iki tərəfində bərkidilib asılmış balaca nənnini yellətdi. M.İbrahimov. // Bir şeyin qurtaracaq hissesi, kenarı, bir başı. Bağın bu biri ucunda. Dün-yanın o ucunda. Şəhərin o biri ucunda.
- Qurban Şeytanbazarın ucunda məktub ya-zan həmşəhərlisi Molla Fərzəlinin yanında oturmuş(du). A.Şaiq. // Uzun şeyin her iki qurtaracaq terefinden biri; baş. [Camal bey:] Xanımlar əllərində uzun ağac ucunda ağ dəs-mal duracaqlar qəlbidə. N.Vezirov. [Beyim] bağırsaq kimi çözələnən rezin borunun bir ucunu su kranına taxıb asfaltı yuyurdu. İ.Hüseynov. // Bir şeyin kenarını teşkil eden kiçicik hissesi. Burnun ucu. Barmaqların ucu.
- Usta Ağabalanın saqqalı gicgahlarına get-dikcə ucları nazilib, gözəl surətdə qulaqlarına yapışırdı. çemenzeminli. [Quşun] yaralı qanadının ucu sallanmışdı. M.Rzaquluzade. // Axır, son, inteha. Cənnət qoxan qırlar, ən-gin obalar; Bir atlasdıryaşıl, ucu görünməz. A.Şaiq. [Veli:] Milin düzündə qoyun korluq çəkər? Allah abad eləsin, ucu yox, bucağı yox. N.Vezirov.
Baş, tepe. Evinizin dalı iydə; Iydənin ucları göydə. "Əsli ve Kerem". Günəş yaxın dağlar ucundan doğar; Buludları gözəl rəng-lərlə boyar. A.Şaiq.
Ucundan şeklinde
..sebebinden,
..üzünden,
..ucbatından,
..göre. [Xedice:] Biçarə Yusif mənim ucumdan nələr çəkibdir. N.Nerimanov. Sizin ucunuzdan üzümə söz gəlir, siz isə məni ələ salırsınız. Ə.Veliyev.
0 Ucu açılmaq
izdihamla gelmeye, yeri-meye, irelilemeye başlamaq. Gözlə ha gözlə, gözlə ha gözlə, axırda dəstənin ucu açıldı. "Koroğlu". Ucundan tut, göyə çıx
çox güclü yağış haqqında. Gur-gur guruldadı göy, tökdü yağış; Ucundan tut, göyə çıx! R.Rza. Ucundan tutub ucuzluğa getmək
danışı-ğında hedd-hüdud bilmemek, artıq-eskik danışmaq, sözünün dalmı-qabağım bilme-mek. [Surxay:] Mehralı dayı, ucundan tutub ucuzluğa getmə. S.Rehman. Ucunu qaçır-maq
hesabı çaşdırmaq, dolaşıq salmaq. Ucunu tapmaq
hellini tapmaq, helline yol tapmaq.
..ucu ilə
..nezere alaraq,
..mü-vafiq olaraq,
..göre. Əfqanıstan iğtişaş və üsyanından biz hərçənd ki uzağıq, amma zehin ucu ilə deyə bilərik ki, burada ingilis barmağı var. C.Memmedquluzade. Ayağı-nın ucunda
yavaşca, üsulluca, ehmallı, ses çıxarmadan, yeridiyini hiss etdirmeden. Sürəyya yavaşca pəncərəni örtüb, ayağının ucunda ehmallıqla qayıdıb, yatacağına uzandı. çemenzeminli. Ana uşağı oyatmağa qıymayaraq ayağının ucunda evi dolaşdı, işlərini gördü. Ə.Veliyev. Baş ucunda
yanında. Baş ucumda birdən-birə; Qüvvətli bir səs ucalır. N.Refibeyli. Bir ucdan
bir terefden, bir başdan, arasıkesilmeden, dal-badal. Zərgər... bir ucdan oğurlar, bir ucdan satar. Q.Zakir. Arvad kişini bir ucdan hey dürtmələyirdi. S.Rehimov. Bir ucu
bir te-refi, bir terefden. [Şahmar bey:] Dadaş, bu, yaxşı olmadı. Bu sözün bir ucu da sizə toxu-nur. N.Vezirov. Burnunun ucunda
lap ya-xınında, lap yaxın, yanındaca. Dilinin ucun-da
yadda olub deyilecek anda yaddan çıxan şey haqqında. Onun adı dilimin ucundadır. Dilimin ucunda idi, yadımdan çıxdı.
ucu ilə baxmaq-bax gözucu. Əlisəfagözü-nün ucu iləpula baxdı. S.Hüseyn. Mən bilir-dim ki, artıq hər şey məhv olmuşdu, lakin yenə də gözümün ucu ilə də olsa, onu görmək istə-yirdim. Ə.Memmedxanlı.
UC : Turuz Dictionary
ölçü. limit. hədd.
uc amac: çatacaq. çatcaq. nəhayi hədəf.
nə edinmək, çatacaq sonu, nə sınmaq, yoxluğun qolu, dirənmək dirikmək yolu. (edinmək: ələ gətirmək. piruz olmaq). (dirənmək: çalışmaq). (dirikmək: yaşamaq)
UC : Turuz Dictionary
çıxıntı. rə's.
çubuq kimi nərsənin ucu. buğ. boğ.
qunçə sapı buğunda (ucunda) bitər.
uc vermək: nişanə vermək.
uc verilsə tapılar onda haçar.
hər nə desən bulunur, sevgidə uc sunulmaz, çoxda gəzib dolaşma, eşq uca ulunmaz, sonsuz yolu sonulmaz. (sonulmaz: son bulmaz)
UC : Turuz Dictionary
cükə. quşə. sivri yer.
dirəyin cükəsinə qondu. ¶-öcə uc qoyulmadan yayılar. (uc qoyulmadan: son qoyulmazsa). (kin güdmək yaş bitirər, yaş itirər) (yaş: yaşamaq fürsət)
UC : Turuz Dictionary
aşaq. baş.
nərsənin ən aşağ, ən son, ən baş yanı, bölümü.
ayaquc.
başucu.
sonuc: son bölüm.
yoluc ışıqları: yolların baş, ayaqlarında qurulan ışıqlar.
ayaq uclarına basaraq, səssiz səmirsiz yaxınlaşır.
bu ağrının ucu varmı.
yaşuc: yaş ucunda olan. çox yaşlı. (salmənd).
qırx ucunda: qırx yaşı sonlarında.
uca gəlmək: bitmək. qurtulmaq. dözümü bitmək.
yan. qıraq.
damın ucunda.
son. (əncam. sərəncam. payan).
işlərin ucuna çatdıq.
bu işə kim uc qoyacaq: əncam çəkəcək.
baş.
ucu əğri çivi.
filiş.
uc qoymaq: filiş qoymaq.
bir yerin sınır boyları, yanları.
ucları oyalı (münəbbətli) sərgə (masa).
qarşı.
uc uca: qarşı qarşıya.
bir ölkənin sınır boyu yerləşən yerləri.
uzaq.
siz çox uc geddiniz..¶-nərsənin ən ucu, sonu. sonuncu, qurtarıncı, axirinci qatığ, mərhələ: aşıc.
işlərimiz çox yaxşı gedirdi, gi gəl ki aşıcında pozuldu.
buracan yaxcı gəldin, aşıcında yorulmayasan..¶-uca uc: ucma uc.¶-son ucunda: biləxərə..¶-barmağın, pıçağın ucu: timik. dimik..¶-döşün ucu: döş giləsi..¶-məmə (döş) ucu: mamız
UC : Turuz Dictionary
ucra. kən. yən. yen. yan. yant. kəngir. kənğır. kənğar. > kənar. qol. çinər. kərin. kərit. qır. siçi. sırıq. sınır. qıyı. qıraq. cıraq. çövrə. çevrə. çərvə. çarvaz. çalvaz. > pərvaz. yörə. örə. ortam. ortalıq. aralıq. mihit. mühit. quru. ıssız, qırtı quytu yer. körük. koruq. korfəz. yalın. tanqa. tənha. sapa. ortandan, mərkəzdən uzaq olan. bir nəyin bitişi, yaxını
UC : Turuz Dictionary
son. axir.
uc ara: sonuncu möhlət, macal, antırakt.
ucbar: son kərə.
sınır. mərz.
uc qala: uc balığ: sınırda yerləşən şəhər.
uc yer: sınırda yerləşən yer.
uc meşə: sınırda yerləşən cəngəl.
göt.
ucun başın bilmək: işin için bilmək.
ucu ucunda: ən ucunda.
gizli nərsədən bir uc vermək: yanğsatmaq. yanğsıratmaq.
uc açmaq: ucqurlamaq. ucurlamaq. ititmək. kəsgiritmək. sivritmək.
uc ucuna: dar. daradar. qıtqıtına. ancağ. gücün. güclüklə.
günorta çıxsağ, axşama dar yetişək.
uclu, uc uzun, iti, biz tiz nərsə: sübi. sobi. sivi.
sobu baş: biz baş. başı girdə olmayıb, uzunsov olan).
uc yanı ənli qəmə: yatağan
UÇ : Turuz Dictionary
-öz sözüvü batman tut, yüngül otur, ağır uç. (batman: ağır). (yüngül otur: şişib oturma). (ağır uç: ağır, ölçülü davran, təprən)
UÇ : Turuz Dictionary
-öz tuşunla düş gilən, quş oldunsa quşlarınan uç gilən. (tuşunla: babınla)
UÇ : Turuz Dictionary
uh.
uçlu: ruhlu
UÇ : Turuz Dictionary
savul. savıl. savlan. sovul. sovuş. savış. qoğun. qovun. yeri. yerin. sür. itil. atıl. ged başımdan. daşın. ötün
UÇ : Turuz Dictionary
uçuğ. itil. bayıl.
uç!. uçul. ağ!. ağı!. ağıl.
uçuğ. uçur. ruh.
uçuğun çıxarmaq: içləmək.
uçoğu pozuq: içi xərab.
uçuğ. uçur. nərsənin qıssası, xulasəsi.
sözün uçuru.
uç tutur: ifrat təfritçi.
uç tuturluq: ifrat təfritçilik
UÇ : Turuz Dictionary
gənzik. genzik. gənğiz. genğiz. geniz. soluq, nəfəs borusu.
su qaçdı gənziyinə keçidi
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç yaşlıq dəvə: daylaq. (bir yaşlıq dəvə: köşək). (iki yaşlıq dəvə: sürüm. törüm).
doslar olar üç qollu, dilək, çörək, can yollu. diləkçini xoş söz ilə danışdır, çörəkçini bir çörəklə barışdır, can yolluya varınca, saxla onu özünlə, qoru canın gözünlə. (qollu: çeşitli).
üç ocağlı, otaqlı, yerli pətək, apartman, ev: üçəl. üçül. üçgül. üçgil. üçgəl
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç bucaq, gen çərqət: genəbet. genəbət.
üç dörd metirlik dirək, çubuq, kərəstə: qılan
ÜÇ : Turuz Dictionary
bir könül üç açar.
sevmək sevinmək sevilmək
iki üç yaşlı at: qonan.
at alsan qonan, dəvə alsan enən. (enən: doğan)
iki üç barmaqdan qalın olan təxdə: kəsləmə. kəsdəmə. kərtəmə
ÜÇ : Turuz Dictionary
başlı kişi üç yoldaşın tanıyar,-çətinliyə salanlar, çətinlikdə qoyanlar, çətinlikdə yaranlar. (qoyanlar: bıraxanlar. tərk edənlər)
qonağ oldun üç gün, üç gündən son köçgün.
ər yalağı min, otur yalağı üç.(yalağı: qayışı. təsməsi). (otur: yəhər). (kişini min yolla dilə tutmaq olar)
toprada bitmiş güllər, ömür sürmüş üç günlər, bitən güllər könüldə banqu qalar evrəndə. (banqu: manqu. ölməz)
hər kim üçün üç kimlik, ortadaki, içindəki, sandığı.
bir taxa bulan 'bir at üç taxa gözlər'. (taxa
nal).
üç bucaq: sarıcaqışla.
üç sözcükdür varlığımı anlatan, biri kimligim, bir ölkəcim, bir dilim.
ərin sözü bir, otur çəki üç. (otur: yəhər). (çəki: qayışı)
ÜÇ : Turuz Dictionary
-döğüşdə, balıq avında işlənən, üç uclu cıda, neyzə: qadalqa. qazalqa. ¶-qondara, gön ayaqqabı altına, dabanına çalınan üç başlı, enli çivi: qadalqa. qazalqa. ¶-üç dənə: üç sanı. üç ədəd. üçəm.
üçəm alma atdılar, bir dənəsin tutdular
ÜÇ : Turuz Dictionary
-təbrizdən demiş, üç ay qış, doqquz ay qəmiş. (qəmiş: imalə)
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç çet: üçət: müsəlləs..¶-üç kişilik birim: cüttük cüt+tək
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç yaşında dəvə: qaylaq. daylaq
ÜÇ : Turuz Dictionary
- üç qat: üçlü. (qat: sıra. qur).
üç oyumlu: üç boyutlu. üç bö'dlü. üç əbadlı.
birbirinə sıxı sıxıya bağlı olan üç kişi: üçayağ. çatayaq. saçayağı. saçayağ. (çay < met > ğac) sağacağ. orşaq. qorşaq. oşaq.
üç nərsənin oratsında yerləşən: ortançıl. orta
UC : Turuz Dictionary
ölçü. limit. hədd.
uc amac: çatacaq. çatcaq. nəhayi hədəf.
nə edinmək, çatacaq sonu, nə sınmaq, yoxluğun qolu, dirənmək dirikmək yolu. (edinmək: ələ gətirmək. piruz olmaq). (dirənmək: çalışmaq). (dirikmək: yaşamaq)
UC : Turuz Dictionary
çıxıntı. rə's.
çubuq kimi nərsənin ucu. buğ. boğ.
qunçə sapı buğunda (ucunda) bitər.
uc vermək: nişanə vermək.
uc verilsə tapılar onda haçar.
hər nə desən bulunur, sevgidə uc sunulmaz, çoxda gəzib dolaşma, eşq uca ulunmaz, sonsuz yolu sonulmaz. (sonulmaz: son bulmaz)
UC : Turuz Dictionary
cükə. quşə. sivri yer.
dirəyin cükəsinə qondu. ¶-öcə uc qoyulmadan yayılar. (uc qoyulmadan: son qoyulmazsa). (kin güdmək yaş bitirər, yaş itirər) (yaş: yaşamaq fürsət)
UC : Turuz Dictionary
aşaq. baş.
nərsənin ən aşağ, ən son, ən baş yanı, bölümü.
ayaquc.
başucu.
sonuc: son bölüm.
yoluc ışıqları: yolların baş, ayaqlarında qurulan ışıqlar.
ayaq uclarına basaraq, səssiz səmirsiz yaxınlaşır.
bu ağrının ucu varmı.
yaşuc: yaş ucunda olan. çox yaşlı. (salmənd).
qırx ucunda: qırx yaşı sonlarında.
uca gəlmək: bitmək. qurtulmaq. dözümü bitmək.
yan. qıraq.
damın ucunda.
son. (əncam. sərəncam. payan).
işlərin ucuna çatdıq.
bu işə kim uc qoyacaq: əncam çəkəcək.
baş.
ucu əğri çivi.
filiş.
uc qoymaq: filiş qoymaq.
bir yerin sınır boyları, yanları.
ucları oyalı (münəbbətli) sərgə (masa).
qarşı.
uc uca: qarşı qarşıya.
bir ölkənin sınır boyu yerləşən yerləri.
uzaq.
siz çox uc geddiniz..¶-nərsənin ən ucu, sonu. sonuncu, qurtarıncı, axirinci qatığ, mərhələ: aşıc.
işlərimiz çox yaxşı gedirdi, gi gəl ki aşıcında pozuldu.
buracan yaxcı gəldin, aşıcında yorulmayasan..¶-uca uc: ucma uc.¶-son ucunda: biləxərə..¶-barmağın, pıçağın ucu: timik. dimik..¶-döşün ucu: döş giləsi..¶-məmə (döş) ucu: mamız
UC : Turuz Dictionary
ucra. kən. yən. yen. yan. yant. kəngir. kənğır. kənğar. > kənar. qol. çinər. kərin. kərit. qır. siçi. sırıq. sınır. qıyı. qıraq. cıraq. çövrə. çevrə. çərvə. çarvaz. çalvaz. > pərvaz. yörə. örə. ortam. ortalıq. aralıq. mihit. mühit. quru. ıssız, qırtı quytu yer. körük. koruq. korfəz. yalın. tanqa. tənha. sapa. ortandan, mərkəzdən uzaq olan. bir nəyin bitişi, yaxını
UC : Turuz Dictionary
son. axir.
uc ara: sonuncu möhlət, macal, antırakt.
ucbar: son kərə.
sınır. mərz.
uc qala: uc balığ: sınırda yerləşən şəhər.
uc yer: sınırda yerləşən yer.
uc meşə: sınırda yerləşən cəngəl.
göt.
ucun başın bilmək: işin için bilmək.
ucu ucunda: ən ucunda.
gizli nərsədən bir uc vermək: yanğsatmaq. yanğsıratmaq.
uc açmaq: ucqurlamaq. ucurlamaq. ititmək. kəsgiritmək. sivritmək.
uc ucuna: dar. daradar. qıtqıtına. ancağ. gücün. güclüklə.
günorta çıxsağ, axşama dar yetişək.
uclu, uc uzun, iti, biz tiz nərsə: sübi. sobi. sivi.
sobu baş: biz baş. başı girdə olmayıb, uzunsov olan).
uc yanı ənli qəmə: yatağan
UÇ : Turuz Dictionary
-öz sözüvü batman tut, yüngül otur, ağır uç. (batman: ağır). (yüngül otur: şişib oturma). (ağır uç: ağır, ölçülü davran, təprən)
UÇ : Turuz Dictionary
-öz tuşunla düş gilən, quş oldunsa quşlarınan uç gilən. (tuşunla: babınla)
UÇ : Turuz Dictionary
uh.
uçlu: ruhlu
UÇ : Turuz Dictionary
savul. savıl. savlan. sovul. sovuş. savış. qoğun. qovun. yeri. yerin. sür. itil. atıl. ged başımdan. daşın. ötün
UÇ : Turuz Dictionary
uçuğ. itil. bayıl.
uç!. uçul. ağ!. ağı!. ağıl.
uçuğ. uçur. ruh.
uçuğun çıxarmaq: içləmək.
uçoğu pozuq: içi xərab.
uçuğ. uçur. nərsənin qıssası, xulasəsi.
sözün uçuru.
uç tutur: ifrat təfritçi.
uç tuturluq: ifrat təfritçilik
UÇ : Turuz Dictionary
gənzik. genzik. gənğiz. genğiz. geniz. soluq, nəfəs borusu.
su qaçdı gənziyinə keçidi
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç yaşlıq dəvə: daylaq. (bir yaşlıq dəvə: köşək). (iki yaşlıq dəvə: sürüm. törüm).
doslar olar üç qollu, dilək, çörək, can yollu. diləkçini xoş söz ilə danışdır, çörəkçini bir çörəklə barışdır, can yolluya varınca, saxla onu özünlə, qoru canın gözünlə. (qollu: çeşitli).
üç ocağlı, otaqlı, yerli pətək, apartman, ev: üçəl. üçül. üçgül. üçgil. üçgəl
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç bucaq, gen çərqət: genəbet. genəbət.
üç dörd metirlik dirək, çubuq, kərəstə: qılan
ÜÇ : Turuz Dictionary
bir könül üç açar.
sevmək sevinmək sevilmək
iki üç yaşlı at: qonan.
at alsan qonan, dəvə alsan enən. (enən: doğan)
iki üç barmaqdan qalın olan təxdə: kəsləmə. kəsdəmə. kərtəmə
ÜÇ : Turuz Dictionary
başlı kişi üç yoldaşın tanıyar,-çətinliyə salanlar, çətinlikdə qoyanlar, çətinlikdə yaranlar. (qoyanlar: bıraxanlar. tərk edənlər)
qonağ oldun üç gün, üç gündən son köçgün.
ər yalağı min, otur yalağı üç.(yalağı: qayışı. təsməsi). (otur: yəhər). (kişini min yolla dilə tutmaq olar)
toprada bitmiş güllər, ömür sürmüş üç günlər, bitən güllər könüldə banqu qalar evrəndə. (banqu: manqu. ölməz)
hər kim üçün üç kimlik, ortadaki, içindəki, sandığı.
bir taxa bulan 'bir at üç taxa gözlər'. (taxa
nal).
üç bucaq: sarıcaqışla.
üç sözcükdür varlığımı anlatan, biri kimligim, bir ölkəcim, bir dilim.
ərin sözü bir, otur çəki üç. (otur: yəhər). (çəki: qayışı)
ÜÇ : Turuz Dictionary
-döğüşdə, balıq avında işlənən, üç uclu cıda, neyzə: qadalqa. qazalqa. ¶-qondara, gön ayaqqabı altına, dabanına çalınan üç başlı, enli çivi: qadalqa. qazalqa. ¶-üç dənə: üç sanı. üç ədəd. üçəm.
üçəm alma atdılar, bir dənəsin tutdular
ÜÇ : Turuz Dictionary
-təbrizdən demiş, üç ay qış, doqquz ay qəmiş. (qəmiş: imalə)
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç çet: üçət: müsəlləs..¶-üç kişilik birim: cüttük cüt+tək
ÜÇ : Turuz Dictionary
-üç yaşında dəvə: qaylaq. daylaq
ÜÇ : Turuz Dictionary
- üç qat: üçlü. (qat: sıra. qur).
üç oyumlu: üç boyutlu. üç bö'dlü. üç əbadlı.
birbirinə sıxı sıxıya bağlı olan üç kişi: üçayağ. çatayaq. saçayağı. saçayağ. (çay < met > ğac) sağacağ. orşaq. qorşaq. oşaq.
üç nərsənin oratsında yerləşən: ortançıl. orta
ÜÇ : Azerbaijani English Dictionary
sy. three; iyirmi üç twenty-three; otuz üç thirty-three
uc : تورکجه تورکجه
[آد]
بیر شئیین باش ویا سوْن نقطه سی، بیز بیر شئیین باش طرفی، باش،تپه(فا:نوک،سر)
چیوزه، چیبان و سپمه کیمی شئیلرین باشی و چیخینتیلی یئری.
بعضی عبارتلرده بوُسبب معناسیندا ایشلهنن بیر سؤز «بونون اوجوندان: بوُ اوٌزدن» (فا:بدین سبب).
آشیْریلیق، ائکسترئم
اوْردو قانادی، قوْل، جناح{دیوان لغات تورک ده ایشله نیبدیر، سنگلاخ سؤزلویونده ایشله نیبدیر؛ اسکی تورکجه ده اوُج کلمهسی بیر نسنهنین توٌکنمه سینی و بیتمه سینی گؤسته ریر، بوکلمهدن دوزهلن سؤزلرده ده بو مفهوم اؤزونو نشان وئریر: اوُجوز سؤزونده بیر شئیین دَیرینین ان آشاغی طرفین گؤسته ریر، اوُچماق سؤزونده بیر فاصلهنین و آرالیغین بیر باشینا گئتمهیی و یئتیرمهیی بیلدیریر، آیدیندیرکی بو سؤزدن آلیناراق اوچماق (جنّت) سؤزوده بو گئدیشین ان سون نقطهسی اولاراق آدلانیب، وگئنه بو مفهومدان آلیناراق اوجا سؤزو بیر آرالیغین یوکسک یئرینی نشان وئریر، البته اشاره ائتمکده یارار وارکی اوچماق سؤزونون آیری معناسی ییخیلیب پوزولماقدیرکی گرچکدن بیر گئدیشین و بیر مسیرین اوبیری توٌکنمیش اوُجودور و کؤکو ایله کامل باغلیلیغی وار؛ همچینین سبب معناسیندا ایشلهنن «اوُج، اوُجون، اوُجوندان» سؤزلریده اوُج (سون نقطه) سؤز ایله بیر کؤکدندیر چونکی بورادادا معناجا کامل باغلیلیق وار و بیر ایش و حادثهنین بیر اوُجونو بیرینه باغلاماق دئمکدیر و بو مفهوما باغلی اولاراق اوُجون› اوٌچون¬ کلمهلریده اسکیدن بری تورکجه ده ایشله¬نیر؛بوُ کلمه اوْج (قله) شکلینده فارسجادا ایشلهنیر}
uc : تورکجه تورکجه
[آد]توٌرکلرین قلم دوٌزلتدیکلری بیر آغاج. {دیوان لغات تورک ده ایشله نیبدیر}
üç : تورکجه تورکجه
[سایی]
ایکیدن سوْنراکی سایی(فا:سه). three
توٌرکلرین، دوْقوز، قیْرخ کیمی، اوُغورلو سایدیْغی ساییْلاردان.{سوُمئرجه ‹اوُش›، دیوان لغات تورک ده ایشله نیبدیر، گؤ، سن}