Multilingual Turkish Dictionary Germany

KONTRA : German Turkish

l. karsi
Ka. kontra; ° geben l. Ka. düble etm., kontretmek
ßg. siddetle karsi gelmek

KONTRABAß : German Turkish

m mus. kontr(a)bas
bassist(in/) m mus. kon- tr(a)hasist, kontr(a)basci

KONTRADIKTION : German Turkish

tenakuz, celisme, mübayenet, tutmazhk, yiki§ma ^o^isch mütenakiz. celisik, catisik

KONTRAFAGOTT : German Turkish

n mus. kontrafagot

KONTRAHENT : German Turkish

m.l.ukit,bagitci, sözlü
düellocn ~ueren }.ling. toplamak, birlestirmek
/^ mukavele yapmak
ra. düelloya davct etm

KONTRAINDIKATION : German Turkish

med. kontrendikasyon; muzaddi istit-bap 2ziert kontrendike

m kontra(-t). mukavele(-name), akit, sözle§me
bruch m mukaveleyi bozma; akdi ihläl ^brüchig akdi ihläl eden
ion/
med. takallüs, kasilma
(des Herzens) takabbuz, kisilma
ling. topla(n)ma, birles(tir)me, kaynas(tir)ma, daralti °lich kontrath, mukavelevi, mes-rut; (Adv. a.) mukavele ile; akden; et. ~ festlegen mukaveleye baglamak

KONTRAPOSITION : German Turkish

f log. tersevirme; aksi mürekkep

KONTRAPUNKT : German Turkish

m mus. kontrpuan 2isch kontrpuanli

KONTRAST : German Turkish

m tezat, ziddiyet, ayrilik, kontrast, karsitlik 2icren bsle tezat teskil etm.; karsitlik kurmak 2ierend tezatli, mütezat 2reich phot. kontrastil

KONTRATEMPO : German Turkish

n mus. kontratempo, kontrtan

KONTRIEREN : German Turkish

Ka. kontretmek

KONTROLL : German Turkish

abschnitt m l. (bei Eintrittskarten usw.) kontrol kuponu
(bei Wechsel usw.) H dipkocani
beamte m kontrolör, kontrolcu; kontrol memuru; murakip, müfet-tis, muayeneci
e / kontrol, murakabe, teftis, muayene, denetleme; unter ^ stellen murakabe altmda bulundur-mak 2ieren kontrol (teftis, murakabe, muayene) etm., yoklamak, gerceklemek, tahkik etm.
kasse / kontrollu kasa
lampe/kontrol lambasi {od. isigi)
marke / kontrol markasi
uhr/kontrol saati

KONTROVERSE : German Turkish

münazaa, tartisma, miiaraza

KONTRÄR : German Turkish

zit, mugayir, muhalif

KONTUMAZIALVERFAHREN : German Turkish

n jur. gaiplerin muhakemesi

KONTUR : German Turkish

f (mst. pl.
en) cevre, kenar, profil, kontur

KONTUSION : German Turkish

med. bere, ezilme

KONUS : German Turkish

m mahrut, koni
kupplung / techn. mahruti kav-ram

KONVENIENZ : German Turkish

l. (Herkommen) ananc, gelenek
(Schicklichkeit) yakisik, uygunluk, tenasüp 9ieren uymak; uygun gelmek

KONVENT : German Turkish

m ictima, meclis
ion/ l. (Übereinkunft) anlasma, itiläf, konvansiyon, uylasim, mukavele
(Brauch) tea-mül, örfüädet
(Herkommen) anane, gelenek
(Vertrag) mukavele, kontra(-t), uylasim; gesellschaftliche ~ yol erkän 2ional konvansiyonel
ional.strafe f jur. cezai sart
ional.zug m fr. konvansiyonel (treni) °ioneH l. mukavelevi, itibari, konvansiyonel, takd«r!
(förmlich) resmi, teklifli; Wir stellen auf rein
em Fuß. Hep resmt görüsürüz.
er Zwang tekellü^,
e Waffen pl. mil. konvansiyonel silählar

KONVERGENT : German Turkish

math. mütekarip, yakmsak 2enz / math. mütekariplik, tekarüp, yakinsama
ieren bir noktaya tekarüp etm., yakinsamak, mütekarip olm., yaklasmak

KONVERSATION : German Turkish

konusma, mükäleme
s.lexikon n ansiklo-pedi, genbilik, muhitülmaarif, (kamusi;lulum)
S.Sprache /konusulan dil

KONVERSION : German Turkish

l. fin. tahvil
log. evrisik, akis
rel. din de^istirmc, tebdili mezhep; (zum Islam) ihtida; (zum Christentum) tanassur

Germany