Multilingual Turkish Dictionary Germany

UREINWOHNER : German Turkish

pl. s. Urbevölkerung

URELTERN : German Turkish

pl. cetler, dedeler, atalar

URENKEL : German Turkish

(in /) m torunun oglu (bzw. kizi)

URETER : German Turkish

m an., med. sidik borusu; ureter, halip

URETHRA : German Turkish

on., med. siyek, urefra; sidik yolu, iklil

UREWIG : German Turkish

öncesiz, ezelt 9keit/ilksizlik, ezel(-iyet), sermediyet

URFASSUNG : German Turkish

bir eserin ilk sekli

URFEHDE : German Turkish

h ist. intikamdan vazgecme yemini l

URFELS : German Turkish

m s. Urgestein

URFLÜGLER : German Turkish

pl.
yalanci sinirkanatlilar; käzip asabtyüicenah

URFORM : German Turkish

l. s. Urbild
ilk sekli; Die
der Schrift ist das Bild. Yazinin kökeni resimdir

URGEMÜTLICH : German Turkish

cok rahat; pek neseli

URGENT : German Turkish

(seit.) müstacel, geciktirilemez

URGERMANISCH : German Turkish

ütün Cermenlere müteallik; tötonik

URGESCHICHTE : German Turkish

prehistorya, prehistuvar; ilkca^ tarihi Qlich preistorik, kablettarih(t)

URGESTEIN : German Turkish

n geol. iptidal sahre; ilk külte

URGEWALT : German Turkish

tabiatin karsi konulamaz kudreti

URGIEREN : German Turkish

(seit.) l. (dringend ersuchen) ehemmiyetle taiep etm.
(beschleunigen) tacii etm., teziestirmek

URGROßELTERN : German Turkish

pl. büyük dede ve büyük n ine

URGROßMUTTER : German Turkish

üyükannenin veya büyükbabanin annesi; büyük nine

URGROßVATER : German Turkish

m büyükannenin veya büyükbabanin babasi; büyük dede

URGRUND : German Turkish

m l. ilk mebde; iptidal baslangic
ilk sebep (od. illet); (illeti ula)

URHEBER : German Turkish

m l. (Täter) asil fail
(Verfasser) eser sahibi; müellif
recht n telif (öd, yazar) hakki;
e pL fikrt haklar
Schaft fjur. failiyet

URHEIMAT : German Turkish

ilk yurt

URIA : German Turkish

(s) n.pr. Uriya. Oryan (Bibel)