Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
BÖM : Az Turkish Farsi

: نادان، خل، ناشي. (← بئم و بؤن)

BOMBOZ : Az Turkish Farsi

: كاملاً خاكستري، خاكستري پر رنگ. (← بوم2)

BÖN : Az Turkish Farsi

= بؤنگ (böng)
خل، احمق. (در تركي قديم به آدم پرخور گفته مي‌شده است. ← بئم) بؤنْگه‌له (böngәlә)
نادان، خل، احمق

BONCUQ : Az Turkish Farsi

: منزلك. ( ← بونج، بونجوق و بونجول)

BONDUXMAQ : Az Turkish Farsi

= بوْنقوخماق (bonquxmaq)
سست شدن، ضعيف و بي حال شدن. (← مون، موندوخماق)

BONG : Az Turkish Farsi

= بوْنْق (bonq)
بانگ، فرياد. (← بونگ) بوْنقورماك (bonqurmak)
فرياد كردن گاو. بوْنگارماق (bongaramaq)
سست و بي حال شدن.
فرياد كشيدن گاو. بوْنگورماق (bongurmaq)
صدا كردن گاو

BOQQA : Az Turkish Farsi

: گاو يا گاوميش نر. (← بوْغ، بوْغا)

BOQQURATMAQ : Az Turkish Farsi

: بخار دادن، تبخير كردن. (ريشة كلمه از «بوخ» (بخار) است. (← بوخ و پوخ)

BOR : Az Turkish Farsi

: رنگ بور، رنگ حنايي سرخ. بوْر آغ (bor ağ)
رنگ حنايي و سفيد توأمان. بوْر آلا (bor ala)
تركيبي از دو رنگ بور (حنايي) و سفيد. بوْر اوْلماق (bor olmaq)
بور شدن، از خجالت سرخ شدن. بوْر قره (bor qәrә)
رنگ حنايي و سياه توأمان

BOR BOR : Az Turkish Farsi

: نام يكي از طوايف ايل عملة قشقايي

BÖRK : Az Turkish Farsi

: كلاه. بؤرك آلتي ائدمَك (börk altı edmәk)
هدفي را در نظر داشتن و ابراز نكردن آن هدف. بؤرکو اه‌يري (börkü әyri)
كج كلاه، كسي كه كلاهش را كج گذاشته.
كسي كه هدف شومي در سر دارد

BORRULAMAQ : Az Turkish Farsi

: ناليدن و بلند شدن صداي شتر. (← بارّيلاماق)

BORUQ : Az Turkish Farsi

: درخت بادام كوهي كه انواع مختلف آن عبارتند از
آچّي بوْروق، شيرين بوروق، قره بوْروق، گچّي بوْروغو، بن بوْروغو و … بوْروق آغاجى (boruq ağacı)
درخت بادام كوهي. بوْروغا دوشمك (boruğa düşmәk) = بوْروق وورماق (boruq vurmaq)
مسموم شدن بز يا بزغاله بر اثر خوردن بادام كوهي. بوْروقلوق (boruqluq): محل و جايگاه بادام كوهي

BOŞ : Az Turkish Farsi

:
خالي، تهي.
بي مايه، بي اراده.
دو طرف شكم، جانبين.
النگو، دستبند ميان تهي. بوْشا (boşa)
قسمتي از خيش گاوآهن كه بالا تر از مشته قرار دارد. بوْشاتماق (boşatmaq) = بوْشالْتْماق (boşaltmaq)
خالي كردن، بيرون ريختن.
تمام كردن، خاتمه دادن.
طلاق دادن. بوْشالماق (boşalmaq) = بوْشانماق (boşanmaq)
خالي شدن، تهي شدن.
تمام شدن. بوْشاماق (boşamaq)
خالي كردن.
تمام كردن. بوْشقاب (boşqab)
بشقاب، ظرف سر خالي. بوْشلانماق (boşlanmaq)
خالي شدن.
رها شدن، آزاد شدن. بوْشما (boşma)
جاي خالي.
شكاف كوچك سنگي كوه، غار كوچك.
آب چك ساختمان، محلّ ريزش آب بام ساختمان

BOSMAQ : Az Turkish Farsi

(1)
بستن، منجمد شدن. (ريشة كلمه از «بوْز2» (يخ و منجمد) است.)

BOSMAQ : Az Turkish Farsi

(2)
لگدكوب كردن، مغلوب كردن.
كمين كردن. (اصل كلمه «باسماق» (زير پا له كردن) است.)

BOŞQANMAQ : Az Turkish Farsi

: مشغول شدن، آغاز كردن، به كاري پرداختن. (اصل كلمه «باشقانماق» از «باش» (سر) است.)

BOSQU : Az Turkish Farsi

: كمين، كمينگاه. (← بوز، بوزغو و بوسقو)

BOVA : Az Turkish Farsi

: بابا، پدر. (← بابا) بوْوا خاجا (bova xaca)
پدر بزرگ، اجداد، نياكان

BOVASİL : Az Turkish Farsi

: بواسير، تورّم سياهرگهاي نزديك مقعد كه اغلب دردناك است. بوْواسيللي (bovasilli)
مبتلا به بواسير

BOVCAR : Az Turkish Farsi

:
غربال بزرگ جهت بيختن غلّه.
غلّة درو شده كه با خوشه مخلوط باشد.
كشاورزي كه غلّه را از خار و خاشاك پاك كند. بوْوجارلاماق (bovcarlamaq)
پاك و تميز كردن، بزك كردن، تربيت كردن، نيك بار آوردن

BOVLAN : Az Turkish Farsi

: خل، احمق. (← بؤم)

BOVŞ : Az Turkish Farsi

: نام دو عدد چوب در خيش (گاو آهن قديم) كه به صورت عمودي قرار مي‌گرفت. (← بوْش، بوْشا)

BOXÇA : Az Turkish Farsi

: بقچه، دستمال. (← بوْغ، بوْغچا و بوق2)

BOY : Az Turkish Farsi

(1)
قد و بالا، قامت، اندام. بوْي–بوْي ائدمَك (boy-boy edmәk)
سرك كشيدن. بوْيتوق (boytuq)
آنچه كه بر افرازند، آلونك، چادر كوچك. بوْي چكمَك (boy çәkmәk)
سرك كشيدن.
قد كشيدن و بزرگ شدن كودك. بوْيسوز (boysuz)
كوتاه قد، كوتوله. بوْيلاما (boylama)
محل سرك كشيدن.
محل تعيين گذرگاه آب. بوْيلاماق (boylamaq)
سرك كشيدن.
اندازه گيري عمق آب.
اكتفا كردن، بس كردن. بوْيلانا–بوْيلانا (boylana-boylana)
در حال سرك كشيدن. بوْيلانماق (boylanmaq)
سرك كشيده شدن.
سرك كشيدن. بوْيلو (boylu)
داراي قد و قامت، قدبلند، بلند بالا، خوش قامت. بوْيو بسّه (boyu bәssә)
ميان قد، متوسط القامت، خوش اندام. بوْيوخماق (boyuxmaq) = بوْيوقماق (boyuqmaq)
سرك كشيدن.
سر را پايين آوردن و با ديگري روبوسي كردن. بوْيوم–بوْيوم (boyum-boyum) = بوْيون–بوْيون (boyun-boyun)
موجدار، موج بلند به اندازة قامت آدمي. بوْيون (boyun)
گردن.
گردنه، قسمت بالا، فوق.
دسته، دستة كارد، شمشير، تبر و …. بوْيون باغى (boyun bağı)
گردن بند. بوْيونتو (boyuntu)
گردنه، گريوه. بوْي وئرمَك (boy vermәk)
مطابقت قامت انسان با آب عميق رودخانه، درياچه و …